خواندنی

"بسیارخوب، من درستون منفی مواردی خرید سمعک زیمنس که نگرش من رانشان می دهد راقرارمی دهم، فکرمی کنم
پیرشده ام! که باعث می شودمن خیلی ناراضی باشم، اما حتی به نظرمن بلندکردن صدا خیلی احمقانه
وبیهوده به نظرمی رسد. افرادپیر می شوند، ودرواقع من بااین مورد موافق هستم، اما نه دراین
زمان. من بدترین دشمن خودم بوده ام که باعث بروزاین تغییر شده ام؛ من حاضرنشدم که بینایی ام
راچک کنم وبعدازآن تقریبا هنگام رانندگی به عابرین پیاده اصابت می کنم چون من اورا نمی بینم! که
این باعث شده من حتی در روشنایی روزنیز ازاین مسئله بترسم. خوب نشنیدن نیز ممکن است من
ویافرد دیگری را درخطرقراردهد؛ اکنون آن قابل پذیرش نیست،هست؟ من فقط می خواهم ازاین مانع
ذهنی ام ردشوم. بعدازاین مراحل ماباید چه کارکنیم؟"
ادیولوژیست بعدازگوش دادن به همه این ها، عکس العمل های مختلف دررابطه با یک فرد،
راگزارش می کند. درعین حال ادیولوژیست هم چنین متوجه شدکه تنها بوسیله گوش دادن، نقل
غیرشفاهی ملاحظه ومراقبت، بیماران احساس اطمینان واعتماد نسبت به این عکس العمل های
شخصی کردند.زمانی که بیمار افکارخودش راشنید، دراین صورت اوقادر خواهد بودکه موانعی که
خودش ایجادکرده رادرک کند وبنابراین توانایی بیشتری برای رسیدگی به آنها خواهد داشت.
مرحله 4: من مشکل دارم، من نیازبه کمک دارم وکمک می خواهم، ومن برای پذیرش کمک آماده ام
بیمار دراین مرحله به مااجازه می دهدکه به طورواضح بدانیم که هزینه های کم شنوایی خیلی
زیاداست، امامنافع حاصل ازعدم اقدام برای این کارغیرقابل قبول است. بیمارکاملا داشتن مشکل
شنوایی اش راقبول کرده است. پذیرش هرمشکلی درزندگی یک پیش نیازاست، قبل ازاینکه برای حل
مشکل کاری انجام شود واین موضوع به طورکامل ودقیق دربخش بعدی بحث شده است.
درسراسراین پروسه Help-seeking، بیماران مجموعه ای ازعکس العمل های فیزیولوژیک برای
زندگی با شنوایی آسیب دیده راتجربه می کنند. دربخش زیربه تعدادی ازاین عکس العمل هاتوجه شده
است.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-

"بسیارخوب، من درستون منفی مواردی خرید سمعک زیمنس که نگرش من رانشان می دهد راقرارمی دهم، فکرمی کنم
پیرشده ام! که باعث می شودمن خیلی ناراضی باشم، اما حتی به نظرمن بلندکردن صدا خیلی احمقانه
وبیهوده به نظرمی رسد. افرادپیر می شوند، ودرواقع من بااین مورد موافق هستم، اما نه دراین
زمان. من بدترین دشمن خودم بوده ام که باعث بروزاین تغییر شده ام؛ من حاضرنشدم که بینایی ام
راچک کنم وبعدازآن تقریبا هنگام رانندگی به عابرین پیاده اصابت می کنم چون من اورا نمی بینم! که
این باعث شده من حتی در روشنایی روزنیز ازاین مسئله بترسم. خوب نشنیدن نیز ممکن است من
ویافرد دیگری را درخطرقراردهد؛ اکنون آن قابل پذیرش نیست،هست؟ من فقط می خواهم ازاین مانع
ذهنی ام ردشوم. بعدازاین مراحل ماباید چه کارکنیم؟"
ادیولوژیست بعدازگوش دادن به همه این ها، عکس العمل های مختلف دررابطه با یک فرد،
راگزارش می کند. درعین حال ادیولوژیست هم چنین متوجه شدکه تنها بوسیله گوش دادن، نقل
غیرشفاهی ملاحظه ومراقبت، بیماران احساس اطمینان واعتماد نسبت به این عکس العمل های
شخصی کردند.زمانی که بیمار افکارخودش راشنید، دراین صورت اوقادر خواهد بودکه موانعی که
خودش ایجادکرده رادرک کند وبنابراین توانایی بیشتری برای رسیدگی به آنها خواهد داشت.
مرحله 4: من مشکل دارم، من نیازبه کمک دارم وکمک می خواهم، ومن برای پذیرش کمک آماده ام
بیمار دراین مرحله به مااجازه می دهدکه به طورواضح بدانیم که هزینه های کم شنوایی خیلی
زیاداست، امامنافع حاصل ازعدم اقدام برای این کارغیرقابل قبول است. بیمارکاملا داشتن مشکل
شنوایی اش راقبول کرده است. پذیرش هرمشکلی درزندگی یک پیش نیازاست، قبل ازاینکه برای حل
مشکل کاری انجام شود واین موضوع به طورکامل ودقیق دربخش بعدی بحث شده است.
درسراسراین پروسه Help-seeking، بیماران مجموعه ای ازعکس العمل های فیزیولوژیک برای
زندگی با شنوایی آسیب دیده راتجربه می کنند. دربخش زیربه تعدادی ازاین عکس العمل هاتوجه شده
است.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-