خواندنی

كليد واژه : نارسايي توجه ، بيش فعالي ، اختلال ، روش هاي درمان .
كاملاً عادي است كه كودكان جنب و جوش و تحرك داشته باشند و از بازي كردن لذت ببرند ، قیمت سمعک اینترتون اما ميزان جنب و جوش طبيعي چه قدر است ؟ از چه نقطه اي به بعد مي گوييم كه كودك دچار اختلال است ؟ آيا به راستي اين كودكان بيش از كودكان ديگر جنب و جوش دارند و تنوع و گوناگوني در واژه شناسي اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي حكايت از آن دارد كه دانشمندان ، اين اختلال را از ديدگاههاي متفاوتي مي نگرند كه هر كدام به خبرهاي خاص تأكيد دارد . در دهة 60 و 70 ميلادي ، اين اختلال را اختلالي عصبي – روان پزشكي مي دانستند كه در اثر بد كار كردي خفيف مغزي ايجاد مي شود و مي توان آن را با داروهاي روان محرك همچون آمفتامين درمان كرد . در سال هاي پس از آن ، درمانگران و پژوهشگران به وجود برخي مشكلات توجه در اين كودكان پي بردند و دريافتند كه در اين كودكان ، مشكل « بي توجهي » حتي بيشتر از « بيش فعالي » است . از اين رو ، انجمن روان پزشكي آمريكا نام « اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي يا فزون جنبشي » را براي اين اختلال برگزيد .
افراد دچار اين اختلال نمي توانند آرام بنيشينند . طرح هايشان را تكميل كنند و يا آگاهي كاملي از آنچه در محيط اطرافشان مي گذرد ، به دست آورند . به طور معمول اين اختلال با ويژگي هايي از قبيل بيش فعالي ، تكانشگري ، بي توجهي و مانند اينها توصيف مي شود .
اين اختلال 2 تا 4 درصد كودكان را مبتلا مي كند . پسران 3 تا 9 بار بيشتر از دختران مبتلا مي شوند . اين اختلال تا نوجواني و بزرگسالي افراد ادامه مي يابد و مي تواند سبب بروز مشكلات عاطفي در زندگي آنان شود . با اين حال ، جاي اميدواري براي كمك به افراد مبتلا به اين اختلال وجود دارد. در حال حاضر داروهاي گوناگون ، درمان رفتاري و شناختي و آموزش والدين و درمان هاي چند الگويي مي تواند مبتلايان را در تمركز ذهن و دستيابي به خود باوري بيشتري ياري نمايد تا آن ها در مسيرهاي جديدي به فعاليت بپردازند .

تعريف اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي :
اين اختلال به شكلهاي مختلف و با نام هاي متفاوتي تعريف شده و هيچ گاه تواقفي در اين زمينه وجود نداشته است . به طور معمول تعريفهاي متعددي كه در اين زمينه انجام شده ، هر كدام بر جنبه اي تأكيد داشته اند ، براي مثال ، وري ( 1968) در تعريف خود بر فعاليت حركتي بيش از حد تأكيد مي كند : « فعاليت حركتي روزانه ، كه به طور معناداري بيشتر از حد عادي است .»
باركلي ( 1982) مي نويسد : اگر برسر نشانه ها و ويژگي هاي بيش فعالي به طور معمول اتفاق نظر وجود دارد ولي هنوز به سر تعريف آن ، چنين توافقي حاصل نشده است . باركلي (1982) اين اختلال را اينطور تعريف مي كند : « بيش فعالي يا فزون جنبشي عبارتست از اختلال رشدي در توجه؛ تكانش ، بي قراري و هدايت رفتار كه به طور طبيعي ايجاد مي شود و ناشي از اختلال هاي عصب شناختي بزرگ ، حسي ، حركتي يا هيجاني نيست .»

شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي :
گزارشهاي متفاوتي د رمورد شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي ارائه شده است . از جمله : حدود 2 تا 4 درصد از كودكان در حد متوسط تا شديد به اين اختلال مبتلا هستند . البته ، ميزان شيوع درجة خفيف تر آن بيشتر از اين حد است . پسران 3 تا 9 برابر بيشتر از دختران ، به اين اختلال مبتلا مي شوند . عوامل گوناگوني مي تواند بر شيوع اين اختلال اثر گذار باشد . براي مثال : تحقيق تراتينر (1979) نشان داد كه جايگاه اقتصادي – اجتماعي با شيوع وشدت آن همبستگي دارد . بدين معنا كه در طبقه هاي اجتماعي پايين تر ، ميزان شيوع و شدت نشانه ها بيشتر است . شيوع اين اختلال ميتواند به نوع ارجاع كودك و سن كودك نيز مربوط باشد . براي مثال ، رود و همكاران ( 1999) براساس تحقيقي در برزيل گزارش مي كنند كه حدود 5 درصد از كودكان به اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي دچار هستند كه در هر پنج سال ، حدود 5 درصد از ميزان فراواني آن كاسته مي شود . در هر حال ، تقريباً ناممكن است كه بتوان عدد مشخصي را براي شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي تعيين كرد ، چرا كه در اين زمينه عوامل متعددي چون گوناگوني تعريف و ارزيابي ها توسط افراد متفاوت از قبيل والدين يا معلمان مي تواند تأثير گذار باشد .

منبع:

https://tehransafir.com/

كليد واژه : نارسايي توجه ، بيش فعالي ، اختلال ، روش هاي درمان .
كاملاً عادي است كه كودكان جنب و جوش و تحرك داشته باشند و از بازي كردن لذت ببرند ، قیمت سمعک اینترتون اما ميزان جنب و جوش طبيعي چه قدر است ؟ از چه نقطه اي به بعد مي گوييم كه كودك دچار اختلال است ؟ آيا به راستي اين كودكان بيش از كودكان ديگر جنب و جوش دارند و تنوع و گوناگوني در واژه شناسي اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي حكايت از آن دارد كه دانشمندان ، اين اختلال را از ديدگاههاي متفاوتي مي نگرند كه هر كدام به خبرهاي خاص تأكيد دارد . در دهة 60 و 70 ميلادي ، اين اختلال را اختلالي عصبي – روان پزشكي مي دانستند كه در اثر بد كار كردي خفيف مغزي ايجاد مي شود و مي توان آن را با داروهاي روان محرك همچون آمفتامين درمان كرد . در سال هاي پس از آن ، درمانگران و پژوهشگران به وجود برخي مشكلات توجه در اين كودكان پي بردند و دريافتند كه در اين كودكان ، مشكل « بي توجهي » حتي بيشتر از « بيش فعالي » است . از اين رو ، انجمن روان پزشكي آمريكا نام « اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي يا فزون جنبشي » را براي اين اختلال برگزيد .
افراد دچار اين اختلال نمي توانند آرام بنيشينند . طرح هايشان را تكميل كنند و يا آگاهي كاملي از آنچه در محيط اطرافشان مي گذرد ، به دست آورند . به طور معمول اين اختلال با ويژگي هايي از قبيل بيش فعالي ، تكانشگري ، بي توجهي و مانند اينها توصيف مي شود .
اين اختلال 2 تا 4 درصد كودكان را مبتلا مي كند . پسران 3 تا 9 بار بيشتر از دختران مبتلا مي شوند . اين اختلال تا نوجواني و بزرگسالي افراد ادامه مي يابد و مي تواند سبب بروز مشكلات عاطفي در زندگي آنان شود . با اين حال ، جاي اميدواري براي كمك به افراد مبتلا به اين اختلال وجود دارد. در حال حاضر داروهاي گوناگون ، درمان رفتاري و شناختي و آموزش والدين و درمان هاي چند الگويي مي تواند مبتلايان را در تمركز ذهن و دستيابي به خود باوري بيشتري ياري نمايد تا آن ها در مسيرهاي جديدي به فعاليت بپردازند .

تعريف اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي :
اين اختلال به شكلهاي مختلف و با نام هاي متفاوتي تعريف شده و هيچ گاه تواقفي در اين زمينه وجود نداشته است . به طور معمول تعريفهاي متعددي كه در اين زمينه انجام شده ، هر كدام بر جنبه اي تأكيد داشته اند ، براي مثال ، وري ( 1968) در تعريف خود بر فعاليت حركتي بيش از حد تأكيد مي كند : « فعاليت حركتي روزانه ، كه به طور معناداري بيشتر از حد عادي است .»
باركلي ( 1982) مي نويسد : اگر برسر نشانه ها و ويژگي هاي بيش فعالي به طور معمول اتفاق نظر وجود دارد ولي هنوز به سر تعريف آن ، چنين توافقي حاصل نشده است . باركلي (1982) اين اختلال را اينطور تعريف مي كند : « بيش فعالي يا فزون جنبشي عبارتست از اختلال رشدي در توجه؛ تكانش ، بي قراري و هدايت رفتار كه به طور طبيعي ايجاد مي شود و ناشي از اختلال هاي عصب شناختي بزرگ ، حسي ، حركتي يا هيجاني نيست .»

شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي :
گزارشهاي متفاوتي د رمورد شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي ارائه شده است . از جمله : حدود 2 تا 4 درصد از كودكان در حد متوسط تا شديد به اين اختلال مبتلا هستند . البته ، ميزان شيوع درجة خفيف تر آن بيشتر از اين حد است . پسران 3 تا 9 برابر بيشتر از دختران ، به اين اختلال مبتلا مي شوند . عوامل گوناگوني مي تواند بر شيوع اين اختلال اثر گذار باشد . براي مثال : تحقيق تراتينر (1979) نشان داد كه جايگاه اقتصادي – اجتماعي با شيوع وشدت آن همبستگي دارد . بدين معنا كه در طبقه هاي اجتماعي پايين تر ، ميزان شيوع و شدت نشانه ها بيشتر است . شيوع اين اختلال ميتواند به نوع ارجاع كودك و سن كودك نيز مربوط باشد . براي مثال ، رود و همكاران ( 1999) براساس تحقيقي در برزيل گزارش مي كنند كه حدود 5 درصد از كودكان به اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي دچار هستند كه در هر پنج سال ، حدود 5 درصد از ميزان فراواني آن كاسته مي شود . در هر حال ، تقريباً ناممكن است كه بتوان عدد مشخصي را براي شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي تعيين كرد ، چرا كه در اين زمينه عوامل متعددي چون گوناگوني تعريف و ارزيابي ها توسط افراد متفاوت از قبيل والدين يا معلمان مي تواند تأثير گذار باشد .

منبع:

https://tehransafir.com/