حداقل چهار سوال باليني در بحث ABR و آسيب شنوايي حلزوني بايد در نظر گرفته شوند.
1-آيا انواع مختلف عملكرد بد شنيداري محيطي به طور متفاوتي ABR را تحت تاثير قرار مي دهند؟ اين سوال به طور مثبتي بعدا در اين فصل جواب داده مي شود.
2-ارتباط بين ميزان و شكل كاهش شنوايي و احتمال مشاهده اجزاء خاص ABR چگونه است ؟ به عنوان مثال چند بار موج I در ABR ( EcochG AP ) به طور مطمئني در آسيب شنوايي حسي موجود در فركانس بالا با استفاده از تكنيك هاي ثبت مرسوم مي تواند شناسايي شود؟ همچنين چه ميزان آسيب شنوايي حسي مي تواند در يك بيمار سبب حذف EcohG يا ABR شود؟
3-چگونه زمان نهفتگي و دامنه ABR به صورت تابعي از ميزان و شكل كاهش شنوايي تغيير مي كند ؟
4-آيا يك كلينيسين بايد تاخير زمان نهفتگي ABR را كه به نظر مي رسد ناشي از آسيب حسي است ، در هنگام تفسير پاسخ به منظور تمايز صحيح كوچكترين سمعك بين آسيب حسي در مقابل عصبي ( يعني حلزون در مقابل وراء حلزوني ) تصحيح كند؟ اگر اينطور باشد چه تكنيك تصحيحي بايد استفاده شود ؟
اطلاعات در مورد برهم كنش هاي بين ميزان ، نوع ، شكل آسيب شنوايي و ABR براي به حداكثر رساندن كاربرد ABR در ارزيابي شنيداري محيطي لازم است. متاسفانه ، درك كنوني از اين برهم كنش هاي پيچيده ناكامل باقي مانده است.
دو كاربرد باليني براي ABR وجود دارد كه درك آسيب شنوايي براي آنها لازم است. يك كاربرد آن تشخيص اختلالات عصبي در بزرگسالان يا بچه ها است و كاربرد ديگر آن تخمين حساسيت شنوايي عمدتا در بچه ها مي باشد. بنابراين در بزرگسالان ABR بيشتر براي ارزيابي تشخيص اختلالات عصبي به جاي تخمين حساسيت شنوايي به كار مي رود. سوال اساسي اين است كه چگونه ميزان و شكل كاهش شنوايي حلزوني ( در مقابل وراء حلزوني ) ABR را تحت تاثير قرار مي دهد؟ كلينيسين اغلب اديوگرام و يافته هاي ABR را براي يك بيمار در دست دارد و بايد تصميم بگيرد آيا يافته هاي ABR با آسيب شنوايي حلزوني سازگار است يا با آسيب شنوايي وراء حلزوني. اگر يك موج I مشخص ثبت شود ، اين تصميم نسبتا مستقيم است و به ميزان زيادي بر اساس تفسير زمان نهفتگي بين موجي بيمار با استفاده از اطلاعات هنجار پايه ريزي شده است.
حداقل چهار سوال باليني در بحث ABR و آسيب شنوايي حلزوني بايد در نظر گرفته شوند.
1-آيا انواع مختلف عملكرد بد شنيداري محيطي به طور متفاوتي ABR را تحت تاثير قرار مي دهند؟ اين سوال به طور مثبتي بعدا در اين فصل جواب داده مي شود.
2-ارتباط بين ميزان و شكل كاهش شنوايي و احتمال مشاهده اجزاء خاص ABR چگونه است ؟ به عنوان مثال چند بار موج I در ABR ( EcochG AP ) به طور مطمئني در آسيب شنوايي حسي موجود در فركانس بالا با استفاده از تكنيك هاي ثبت مرسوم مي تواند شناسايي شود؟ همچنين چه ميزان آسيب شنوايي حسي مي تواند در يك بيمار سبب حذف EcohG يا ABR شود؟
3-چگونه زمان نهفتگي و دامنه ABR به صورت تابعي از ميزان و شكل كاهش شنوايي تغيير مي كند ؟
4-آيا يك كلينيسين بايد تاخير زمان نهفتگي ABR را كه به نظر مي رسد ناشي از آسيب حسي است ، در هنگام تفسير پاسخ به منظور تمايز صحيح كوچكترين سمعك بين آسيب حسي در مقابل عصبي ( يعني حلزون در مقابل وراء حلزوني ) تصحيح كند؟ اگر اينطور باشد چه تكنيك تصحيحي بايد استفاده شود ؟
اطلاعات در مورد برهم كنش هاي بين ميزان ، نوع ، شكل آسيب شنوايي و ABR براي به حداكثر رساندن كاربرد ABR در ارزيابي شنيداري محيطي لازم است. متاسفانه ، درك كنوني از اين برهم كنش هاي پيچيده ناكامل باقي مانده است.
دو كاربرد باليني براي ABR وجود دارد كه درك آسيب شنوايي براي آنها لازم است. يك كاربرد آن تشخيص اختلالات عصبي در بزرگسالان يا بچه ها است و كاربرد ديگر آن تخمين حساسيت شنوايي عمدتا در بچه ها مي باشد. بنابراين در بزرگسالان ABR بيشتر براي ارزيابي تشخيص اختلالات عصبي به جاي تخمين حساسيت شنوايي به كار مي رود. سوال اساسي اين است كه چگونه ميزان و شكل كاهش شنوايي حلزوني ( در مقابل وراء حلزوني ) ABR را تحت تاثير قرار مي دهد؟ كلينيسين اغلب اديوگرام و يافته هاي ABR را براي يك بيمار در دست دارد و بايد تصميم بگيرد آيا يافته هاي ABR با آسيب شنوايي حلزوني سازگار است يا با آسيب شنوايي وراء حلزوني. اگر يك موج I مشخص ثبت شود ، اين تصميم نسبتا مستقيم است و به ميزان زيادي بر اساس تفسير زمان نهفتگي بين موجي بيمار با استفاده از اطلاعات هنجار پايه ريزي شده است.
خرید سمعک به صرفه