نقص آنزيم :
آبنورماليهاي ABR در بچههاي داراي نقص آنزيم پراكسيسم يافت شدهاند. AKABOSHI و همكارانش در سال قیمت سمعک ویدکس 1997 يافتههاي غيرطبيعي ABR را در دختر 21 ماهه با نقص آنزيم Peroxisomal bifunctinal يك اختلال مشخص شده توسط كاهش آنزيم پاكسيسم منفرد توصيف كردند. اين اختلال در دوره هنگام تولد آغاز شد. در ابتدا، در سن 3 ماهگي، موج I با زمان نهفتگي طبيعي مشاهده شد، اما زمان نهفتگي I-V به طور غير طبيعي طولاني بود. دامنه موج III و موج Vدر سن 11 ماهگي كاهش يافت و ABR در سن 15 ماهگي قابل كشف نبود. آبنورماليهاي ABR به اختلال در نقش آنزيم Peroxisomal Bifunctinal در رشد نوروني يعني ميلين سازي بد (dysmyelination) نسبت داده شد.
ديابت شيرين Diabetes mellitus:
عوارض نرولوژيك ديابت شيرين و همچنين كاهش شنوايي محيطي در بزرگسالان و كودكان اتفاق ميافتد. به عنوان مثال Reske-Nielsen در كودكان دچار ديابت به مدت طولاني الگويي از تغييرات تخريبي منتشر در مغز، احتمالاً ثانويه به بيماري عروقي شديد و فراگير و آنژيوپاتي ( هر يك از بيماريهاي عروقي ) را گزارش كرد.
Sieger و همكارانش درسال 1983 تاخير زمان نهفتگي موج I-V را در بين كودكان دچار ديابت در مقايسه با اطلاعات هنجار گرفته شده از مقالات نيافتند. در مطالعه ديگر بر روي اطفال Sabo و ديگران در سال 1987 اطلاعات حاصل از ABR را براي 7 بيمار با ديابت جديداً تشخيص داده شده و 8 بيمار با ديابت ايجاد شده به اضافه كتواسیدوز حاد بررسي كردند. (كتواسيدوز : اسيدوز همراه با تجمع اجسام كتوني در مايعات و بافتهاي بدن) آبنورماليهاي ABR در هر گروه يافت نشدند. به هرحال، بررسي اخير با مقياس وسيع شواهدی از آبنورماليهاي ABR در كودكان دچار ديابت نشان داد. Katska و ديگران در سال 1998 يافتههاي اديومتريك پايه (مثلاً اديومتري تون خالص و اندازهگيريهاي ايميتانس گوش) و اطلاعات ABR را براي 37 كودك درمان شده با انسولين در محدوده سني 6 تا 18 سال آناليز كردند. همه بيماران شركت كننده در مطالعه حساسيت شنوايي طبيعي (كمتر از 15dBHL) به صورت دو طرفه و عملكرد طبيعي گوش مياني داشتند. طولاني شدن زمان نهفتگي موج I در4 گوش مشاهده شد اما شايعترين آبنورمالي ABR تاخيرات نهفتگي در موج III و V و فاصله نهفتگي V تا I به طور غيرطبيعي طولاني شده (23 گوش) بود. علاوه براين، كودكاني با يافتههاي غيرطبيعي ABR بيشتر حتمالاً ديابت متغير داشتند. يعني سطوح HbA-IC و fructosamine به طور وسيعي نوسان داشتند. به هرحال، مدت بيماري با تغييرات ABR مرتبط نبود. نويسندهها ذكركردند كه يافتههاي آنها در توافق با گزارشات قبلي. در مورد عملكرد بد شنيداري وراي حلزوني در بيماران مبتلا به ديابت شيرين است.
نقص آنزيم :
آبنورماليهاي ABR در بچههاي داراي نقص آنزيم پراكسيسم يافت شدهاند. AKABOSHI و همكارانش در سال قیمت سمعک ویدکس 1997 يافتههاي غيرطبيعي ABR را در دختر 21 ماهه با نقص آنزيم Peroxisomal bifunctinal يك اختلال مشخص شده توسط كاهش آنزيم پاكسيسم منفرد توصيف كردند. اين اختلال در دوره هنگام تولد آغاز شد. در ابتدا، در سن 3 ماهگي، موج I با زمان نهفتگي طبيعي مشاهده شد، اما زمان نهفتگي I-V به طور غير طبيعي طولاني بود. دامنه موج III و موج Vدر سن 11 ماهگي كاهش يافت و ABR در سن 15 ماهگي قابل كشف نبود. آبنورماليهاي ABR به اختلال در نقش آنزيم Peroxisomal Bifunctinal در رشد نوروني يعني ميلين سازي بد (dysmyelination) نسبت داده شد.
ديابت شيرين Diabetes mellitus:
عوارض نرولوژيك ديابت شيرين و همچنين كاهش شنوايي محيطي در بزرگسالان و كودكان اتفاق ميافتد. به عنوان مثال Reske-Nielsen در كودكان دچار ديابت به مدت طولاني الگويي از تغييرات تخريبي منتشر در مغز، احتمالاً ثانويه به بيماري عروقي شديد و فراگير و آنژيوپاتي ( هر يك از بيماريهاي عروقي ) را گزارش كرد.
Sieger و همكارانش درسال 1983 تاخير زمان نهفتگي موج I-V را در بين كودكان دچار ديابت در مقايسه با اطلاعات هنجار گرفته شده از مقالات نيافتند. در مطالعه ديگر بر روي اطفال Sabo و ديگران در سال 1987 اطلاعات حاصل از ABR را براي 7 بيمار با ديابت جديداً تشخيص داده شده و 8 بيمار با ديابت ايجاد شده به اضافه كتواسیدوز حاد بررسي كردند. (كتواسيدوز : اسيدوز همراه با تجمع اجسام كتوني در مايعات و بافتهاي بدن) آبنورماليهاي ABR در هر گروه يافت نشدند. به هرحال، بررسي اخير با مقياس وسيع شواهدی از آبنورماليهاي ABR در كودكان دچار ديابت نشان داد. Katska و ديگران در سال 1998 يافتههاي اديومتريك پايه (مثلاً اديومتري تون خالص و اندازهگيريهاي ايميتانس گوش) و اطلاعات ABR را براي 37 كودك درمان شده با انسولين در محدوده سني 6 تا 18 سال آناليز كردند. همه بيماران شركت كننده در مطالعه حساسيت شنوايي طبيعي (كمتر از 15dBHL) به صورت دو طرفه و عملكرد طبيعي گوش مياني داشتند. طولاني شدن زمان نهفتگي موج I در4 گوش مشاهده شد اما شايعترين آبنورمالي ABR تاخيرات نهفتگي در موج III و V و فاصله نهفتگي V تا I به طور غيرطبيعي طولاني شده (23 گوش) بود. علاوه براين، كودكاني با يافتههاي غيرطبيعي ABR بيشتر حتمالاً ديابت متغير داشتند. يعني سطوح HbA-IC و fructosamine به طور وسيعي نوسان داشتند. به هرحال، مدت بيماري با تغييرات ABR مرتبط نبود. نويسندهها ذكركردند كه يافتههاي آنها در توافق با گزارشات قبلي. در مورد عملكرد بد شنيداري وراي حلزوني در بيماران مبتلا به ديابت شيرين است.