خواندنی

هی وبنتلر(2006)،تاثیر دو لگاریتم فیدبک در 4 وضعیت بازآوایی با استفاده از صداهای گفتاری به عنوان تحریک ورودی را ارزیابی نمودند.آن ها توجه کردند که خروجی سمعک در محیط هایی که حداقل بازآوایی دارند(اتاقک آکوستیکی)،بسیار پایدار است، در حالی که یک اثر قابل توجه بر روی هدروم MSG دارد.
گروث(2006) هشدار داد که تهیه بهره پایدار اضافی اطمینان نمی دهد که تقویت سیگنال نگهدارنده باشد. کلینیک شنوایی تهران صفیر به این دلیل ادیولوژیست ها هشدار به ارزیابی خروجی ویژگی آکوستیکی(القاکننده فیدبک خاموش در مقابل القا کننده فیدبک روشن) و هم درکی هشدار می دهند.بطور آکوستیکی سمعک ها ممکن است بهره بیشتری برای کاربر ارائه دهد اما به طور دریافتی سیگنال تقویت شده ممکن است که بطور امانت داری شده کاهش یابد.بدلیل آنکه هر کدام از الگوریتم ها متفاوت از بقیه است،ادیولوژیست بایستی تاثیر تمامی مدارات بوسیله ی ماسکه کردن/گوش دادن به مدل های مختلف و در حد امکان،آزمایش نماید.

سمعک ها بخشی از مشکلات مربوط به کم شنوایی را رفع می کنند. در کم شنوایی حسی عصبی چندین مشکل وجود دارد که باید حل شود. برخی صدا ها غیر قابل شنیدن اند و برخی دیگر قابل شنیدن اند چون بخشی از طیف صوتی شان شنیده می شود، اما ممکن است به درستی تشخیص داده نشوند، چون بقیه ی قسمت های طیف صوتی شان (مثلاً بخش high frequency) بطور غیر قابل شنیدن باقی می ماند. در فردی با افت حسی-عصبی، محدوده پویایی(DR) یا همان فاصله بین ضعیف ترین صداهای قابل شنیدن (PTA) و بیشترین شدت صوت قابل تحمل(LDL) نسبت به یک فرد سالم، کم تر است. برای جبران این مسئله سمعک باید صداهای ضعیف را نسبت به صداهای بلند بیشتر تقویت کند. بعلاوه، افت حسی-عصبی توانایی فرد در کشف و تجزیه یک فرکانس، در حضور سایر فرکانس ها را کاهش می دهد. و نیز توانایی فرد در شنیدن سیگنالی که سریع ادامه می یابد یا سیگنال متفاوتی که بلافاصله به دنبال آن می آید کاهش یافته است، این کاهش تفکیک فرکانسی و تفکیک زمانی ماسک گفتار توسط نویز را نسبت به یک فرد نرمال محتمل تر می کند.

کمبود شنوایی به این معنی است که شخص مبتلا به افت حسی- عصبی برای ارتباط موثر نیاز به نسبت سیگنال به نویز بزرگتری نسبت به فرد نرمال دارد، حتی وقتی صدا توسط سمعک تقویت می شود. در مقابل، در ضایعه ی انتقالی وقتی صدا از گوش میانی عبور می کند شدت آن کاهش می یابد.

برای درک اینکه سمعک ها چه طور کار می کنند باید مشخصات فیزیکی سیگنال ها را درک کنید. این مشخصات شامل: تعداد نوسانات (فرکانس )، زمان صرف شده برای تکرار یک نوسان (دوره )، مسافتی که یک دوره موج در آن تکرار می شود ( طول موج)، مسیری که صوت اطراف مانع منحرف می شود (انکسار)، قدرت یک موج صوتی (فشار یا سطح فشار صوتی )، تجزیه یک صوت پیچیده به اجزای تون خالص در فرکانس های مختلف (طیف)، یا به چند باند فرکانسی (اکتاو، 3/1 اکتاو و یا باندهای بحرانی) و میزان ارتعاش هوا وقتی در معرض یک موج صوتی قرار می گیرد (سرعت و امپدانس).

هی وبنتلر(2006)،تاثیر دو لگاریتم فیدبک در 4 وضعیت بازآوایی با استفاده از صداهای گفتاری به عنوان تحریک ورودی را ارزیابی نمودند.آن ها توجه کردند که خروجی سمعک در محیط هایی که حداقل بازآوایی دارند(اتاقک آکوستیکی)،بسیار پایدار است، در حالی که یک اثر قابل توجه بر روی هدروم MSG دارد.
گروث(2006) هشدار داد که تهیه بهره پایدار اضافی اطمینان نمی دهد که تقویت سیگنال نگهدارنده باشد. کلینیک شنوایی تهران صفیر به این دلیل ادیولوژیست ها هشدار به ارزیابی خروجی ویژگی آکوستیکی(القاکننده فیدبک خاموش در مقابل القا کننده فیدبک روشن) و هم درکی هشدار می دهند.بطور آکوستیکی سمعک ها ممکن است بهره بیشتری برای کاربر ارائه دهد اما به طور دریافتی سیگنال تقویت شده ممکن است که بطور امانت داری شده کاهش یابد.بدلیل آنکه هر کدام از الگوریتم ها متفاوت از بقیه است،ادیولوژیست بایستی تاثیر تمامی مدارات بوسیله ی ماسکه کردن/گوش دادن به مدل های مختلف و در حد امکان،آزمایش نماید.

سمعک ها بخشی از مشکلات مربوط به کم شنوایی را رفع می کنند. در کم شنوایی حسی عصبی چندین مشکل وجود دارد که باید حل شود. برخی صدا ها غیر قابل شنیدن اند و برخی دیگر قابل شنیدن اند چون بخشی از طیف صوتی شان شنیده می شود، اما ممکن است به درستی تشخیص داده نشوند، چون بقیه ی قسمت های طیف صوتی شان (مثلاً بخش high frequency) بطور غیر قابل شنیدن باقی می ماند. در فردی با افت حسی-عصبی، محدوده پویایی(DR) یا همان فاصله بین ضعیف ترین صداهای قابل شنیدن (PTA) و بیشترین شدت صوت قابل تحمل(LDL) نسبت به یک فرد سالم، کم تر است. برای جبران این مسئله سمعک باید صداهای ضعیف را نسبت به صداهای بلند بیشتر تقویت کند. بعلاوه، افت حسی-عصبی توانایی فرد در کشف و تجزیه یک فرکانس، در حضور سایر فرکانس ها را کاهش می دهد. و نیز توانایی فرد در شنیدن سیگنالی که سریع ادامه می یابد یا سیگنال متفاوتی که بلافاصله به دنبال آن می آید کاهش یافته است، این کاهش تفکیک فرکانسی و تفکیک زمانی ماسک گفتار توسط نویز را نسبت به یک فرد نرمال محتمل تر می کند.

کمبود شنوایی به این معنی است که شخص مبتلا به افت حسی- عصبی برای ارتباط موثر نیاز به نسبت سیگنال به نویز بزرگتری نسبت به فرد نرمال دارد، حتی وقتی صدا توسط سمعک تقویت می شود. در مقابل، در ضایعه ی انتقالی وقتی صدا از گوش میانی عبور می کند شدت آن کاهش می یابد.

برای درک اینکه سمعک ها چه طور کار می کنند باید مشخصات فیزیکی سیگنال ها را درک کنید. این مشخصات شامل: تعداد نوسانات (فرکانس )، زمان صرف شده برای تکرار یک نوسان (دوره )، مسافتی که یک دوره موج در آن تکرار می شود ( طول موج)، مسیری که صوت اطراف مانع منحرف می شود (انکسار)، قدرت یک موج صوتی (فشار یا سطح فشار صوتی )، تجزیه یک صوت پیچیده به اجزای تون خالص در فرکانس های مختلف (طیف)، یا به چند باند فرکانسی (اکتاو، 3/1 اکتاو و یا باندهای بحرانی) و میزان ارتعاش هوا وقتی در معرض یک موج صوتی قرار می گیرد (سرعت و امپدانس).