خواندنی

برخي از بيماران (حتي استفاده كنندگان جديد سمعك) دريافته اند كه v.cهاي چرخنده نسبت به Toggle-switch براي كنترل كردن آسانترند.

به طور مشابه Toggle – switch هايي كه دو وضعيت كلينيك سمعك fix شده دارند، سردرگمي كمتري نسبت به آنهايي كه عقب گرد به وضعيت مركزي دارند، ايجاد مي كنند.

اگر كنترل اتوماتيك بهره با تراكم كننده براي بيمار كافي باشد، v.c دستكاري نمي شود.(شكل 10.1 صفحه 282)

در بيماراني كه عمل دستي موجب رنجش آنها مي شود، remote control مي تواند يك وسيله فرعي با ارزش باشد.

قابليت ديدن:

سمعك هاي CIC در اين مورد يك فاتح آشكار هستند.

بهره بالا و حداكثر خروجي:

ميكروفن اضافي سمعك دررسيور است. ميكروفن بزرگتر مي تواند cain بدون فيدبك داشته باشد.

رسيور و باتري بزرگتر و در نتيجه سمعك بزرگتر مي تواند OSPL 90 بزرگتر مخصوصاً براي فركانس هاي پايين داشته باشند .

حساس نبودن به noise باد:

بيشترين noise باد از تلاطم ايجاد شده به وسيله سر و لاله ايجاد مي شود. سمعك هاي CIC، noise باد را نسبت به ساير سمعك ها كمتر دريافت مي كنند چون ميكروفون آنها جلوتر از قسمت هاي ايجاد تلاطم از لاله و سر قرار گرفته است.

همچنين ميكروفون هاي CIC از جريان مستقيم باد محافظت مي كنند. سمعك هاي عينكي و BTE خيلي زياد با تلاطمي كه بوسيله لاله ايجاد مي شود ، تحت تثير قرار مي گيرند .

فعاليت دايركشناليتي:

سمعك هاي BTE و ITE انواعي از سمعك هاي بزرگ هستند كه شامل يك ميكروفون دايركشنال هستند و بنابراين بهترين سمعك هايي هستند كه مي توانند صداهايي كه از اطراف و پشت سر مي آيند را خفه كنند.

سمعك هاي عينكي وسيله اي هستند با يك multi – microphone كه بهترين عملكرد را بصورت بالقوه دارند، اما اين ميكروفون ها خيلي محدود شدههستند و براي مطالعات تحقيقاتي هستند و توانايي تجاري ندارند.

در يك مطالعه مشترك بين NAL و دانشگاه Western Ontario در كانادا ، بهره تجويزي NAL-NL1 با DSL[i/o] نسخه 4.1 در 48 كودك مقايسه شد ( Ching , Scollie , Dillon &Seewald , 2010 ) . اگرچه دو روش تجويزي در تعيين شيب پاسخ فركانسي و و انواع سمعك ها بهره كلي سمعك تفاوت دارند ، اما تفاوت اصلي در فيتينگ مربوط به بهره كلي است كه قاعده فيتينگ DSL[i/o] بطور ميانگين 7dB بيشتر از روش NAL-NL1 براي سطوح ورودي متوسط تجويز مي نمايد . در بزرگسالان نيز بر اساس آزمون طبقه بندي بلندي ، مشخص شد كه خروجي حاصل از DSL بلند تر از NAL-NL1 مي باشد .

بر اساس داده هاي مرتبط با سن ، فرمول NAL-NL2 بر اساس سال تولد وارد شده در نرم افزار ، بين كودك و بزرگسال تفكيك قايل شده و براي سطح ورودي 65 dBSPL در كودكان ،5 dB بهره بيشتري نسبت به بزرگسالان در نظر مي گيرد . يعني نسبت به مقادير مبتني بر داده هاي نظري ، بهره براي ورودي 65 dBSPL در NAL-NL2 به اندازه 2dB بيشتر است .

تراكم :

در فيتينگ يك طرفه ، CR بالاتري نسبت به فيتنگ دوطرفه تجويز مي شود . تاثير سن و تجربه براي همه سطوح ورودي اعمال مي شود اما سن چه تاثيري مي تواند بر مطلوبيت بهره در سطوح ورودي بالا و پايين داشته باشد ؟

تاثير سن بر بهره مطلوب در سطوح ورودي بالا و پايين :

Scollie و همكاران ( 2010a ) گزارش نمودند كه بيشتر كودكان ،DSL[i/o] را براي گفتار آرام و NAL-NL1 را براي محيط هاي نويزي و صداي بلند ترجيح مي دهند . در كودكان ، افزايش بهره به وضوح بيشتر گفتار در سطوح ورودي پايين منتهي مي شود و در سطوح شدت بالا براي جلوگيري از كم شنوايي ناشي از نويز گفتار در حد قابليت شنيدن محدود مي شود .بنابراين به نظر مي رسد كه افزايش بهره نسبت به مقدار تجويزي NAL-NL1 در سطوح ورودي پايين و تاحدي ميانه مطلوب باشد اما براي سطوح ورودي بالا اصلا توصيه نمي شود . لذا CR بالاتري را نسبت به مقدار پيشنهادي NAL-NL1 بايد در نظر گرفت . در افراد بزرگسال نيز براي كم شنوايي ملايم و متوسط بايد CR بيشتري نسبت به تجويز NAL-NL1 در نظر گرفت .

متعاقب مطالعات مختلف ، Dillon و همكاران به منظور روزآمد كردن روش بر مبناي مدل وضوح گفتار ، CR بالاتري را در فرمول NAL-NL2 در نظر گرفته اند .

بعبارتي غشاء پايه از تعدد زيادي فيلتر پهنه گذر تشكيل شده كه بر اساس فركانس ويژه يا Fc غشا پايه ،آناليز اصوات مركب را انجام مي دهد. امواج صوتي بعداز عبور و تقويت توسط سيستم انتقالي گوش باتحرك استخوانچهءركابي سبب ارتعاش غشاي پايهءحلزون مي شوند . الگوي حركت غشاقاعده اي وابسته به فركانس محرك است . براي يك موج سينوسي تك فركانس ،ارتعاش يك قلهء تيز داردكه به يك ناحيهء باريك غشا قاعده اي محدود مي شود . بعبارتي سيستم مكانيكي حلزون درجه ءبالايي از گزينش فركانسي را نشان مي دهد كه حاصل گزينش فركانسي درسطوح ديگرسيستم شنوايي است و به وضعيت ارتعاشي قيمت سمعك فوناك غشا قاعده اي ، مايعات حلزوني واثرمتقابلشان با پاسخهاي سلولهاي مويي وايسته است .

براساس نظريهء موج مسافر بكزي(سال 1960) غشاقاعده اي حلزون با دريافت محركي با فركانس ثابت به شكل موج مرتعش مي شود . فركانس ارتعاش هرنقطه ازغشا قاعده همان فركانس محرك است . حركت موج مسافردر طول غشا پايه به سمت راس حلزون با سرعت كمترانجام مي شود بعبارتي الگوي ارتعاشي غشا قاعدهء درراس حلزون براي فركانسهاي پايين دامنهء بزرگتري دارد ودرقاعدهءحلزون براي فركانسهاي بالا بيشتر است. زيرا مهمترين عامل كنترل كنندهء ارتعاش غشا پايه عامل سختي (stiffness) است . درنواحي راس حلزون سختي كاهش مي يابد واينرسي وجرم (mass) افزايش مي يابد . بنابراين هرگاه اختلاف فشاري به هربخش كوچك حلزون اعمل مي شود ابتدا قسمت قاعده اي حركت مي كند وسپس قسمت راسي مرتعش مي نمايد . لذا موج به طرف بالاي حلزون ازقاعده تا راس حركت مي كند. جهت حركت فقط به درجهء راهدهي(admittance) بستگي دارد وبه چگونگي ايجادفشار وابسته نيست .نقطهء مقابل admittance عبارتست از impedanceيا مقاومتي كه سيستم درمقابل عبور انرژي دارد.

بنابراين اصولا موج به كنش و واكنش بين سختي اين بخش درپاسخ به خميدگي واينرسي مايع در حال حركت درطول مجرا بستگي دارد .

همانطوركه موج از قاعده دور مي شود دامنهء امواج افزايش مي يابد و وقتي كه موج به نقطهء رزنانس مي رسد سختي وجرم غشاپايه برابر مي شوند واين نقطه مكانهاي مختلف درطول مجرا بسته به فركانس محرك دارد . درنقطهء رزنانس ميرايي دامنه كاهش مي يابد وبه دامنهء