خواندنی

البته عملكرد غيرطبيعي سلول هاي مويي داخلي در حضور عملكرد طبيعي عصبي و سيناپسي، با واژه، «نروپاتي شنوايي» قابل قياس نيست.

ناسازگاري ذاتي ديگر كه در واژه نروپاتي نمايندگي سمعك فوناك شنوايي وجود دارد، رخداد اين مسئله در بسياري از بيماريهاي سيستم عصبي است،‌ كه در وراي راههاي شنيداري قرار دارند. البته بيماري وراي سيستم عصبي شنيداري كاملا با واژه مرسوم نروپاتي محيطي سازگار است. مناطق و عملكردهاي ديگر مغز نظير بينايي، سوماتوسنسوري، راهها و مراكز حركتي ممكن است در اين بيماران درگير باشند.

بيماراني كه در گروه «نروپاتي شنوايي» جايي مي گيرند، اغلب يافته هاي تشخيصي سازگار با Poly-neuropathy نشان مي دهند و داراي اختلالات نرولوژيك مشخص نظير «تاخير تكاملي» يا «فلج مغزي» هستند. واژه نروپاتي شنيداري گمراه كننده و غير دقيق است، زيرا از آن استنباط مي شود كه اختلال، تنها محدود به سيستم شنيداري است.

كاربرد صحيح واژه «نروپاتي شنوايي» بوضوح توسط دكتر Judy Gravel, Isabelle Papin كه دو محقق ارجمند دراين زمينه هستند (يك نرولوژيست و يك اديولوژيست) توضيح داده شده است. Rapin و Gravel (2003) بر تعريف دقيق واژه نروپاتي يعني پاتولوژي در اعصاب محيطي تاكيد مي ورزند.

براي نرولوژيست ها واژه نروپاتي دلالت دقيقي دارد، و به پاتولوژي رشته هاي اعصاب محيطي برمي گردد، و نه به پاتولوژي در جسم سلولي نروني آنها، (كه به آن نرونوپاتي يا گانگليونوپاتي گفته مي شود)

نروپاتي به سه گروه تقسيم مي شود. دميلينيزاسيون، آكسوني و مختلط.

البته گزارش هاي منتشر شده اي از «نروپاتي شنوايي» در بيماريهاي قطعي نرولوژيك نظير اختلال نرودژنراتيو آتاكسي Friedreich وجود دارند.

Rapin و Garvel (2006-2003) توضيح مي دهند كه اعصاب محيطي نظير عصب هشتم مغزي با ميلين محصور شده اند و به اين ترتيب از سلولهاي شوان جدا شده اند، در صورتيكه ميلينيزاسيون نرون هاي سيستم عصبي مركزي (از هسته حلزوني تا مراكز شنيداري راسي تر) توسط سلول هاي oligodendroglial صورت مي پذيرد. اين دو دانشمند، تمايز واضحي بين طبيعت آناتوميك و فرآيند پاتولوژيك سلول هاي شوان در مقابل سلول هاي oligoderoglial قائل هستند.

البته عملكرد غيرطبيعي سلول هاي مويي داخلي در حضور عملكرد طبيعي عصبي و سيناپسي، با واژه، «نروپاتي شنوايي» قابل قياس نيست.

ناسازگاري ذاتي ديگر كه در واژه نروپاتي نمايندگي سمعك فوناك شنوايي وجود دارد، رخداد اين مسئله در بسياري از بيماريهاي سيستم عصبي است،‌ كه در وراي راههاي شنيداري قرار دارند. البته بيماري وراي سيستم عصبي شنيداري كاملا با واژه مرسوم نروپاتي محيطي سازگار است. مناطق و عملكردهاي ديگر مغز نظير بينايي، سوماتوسنسوري، راهها و مراكز حركتي ممكن است در اين بيماران درگير باشند.

بيماراني كه در گروه «نروپاتي شنوايي» جايي مي گيرند، اغلب يافته هاي تشخيصي سازگار با Poly-neuropathy نشان مي دهند و داراي اختلالات نرولوژيك مشخص نظير «تاخير تكاملي» يا «فلج مغزي» هستند. واژه نروپاتي شنيداري گمراه كننده و غير دقيق است، زيرا از آن استنباط مي شود كه اختلال، تنها محدود به سيستم شنيداري است.

كاربرد صحيح واژه «نروپاتي شنوايي» بوضوح توسط دكتر Judy Gravel, Isabelle Papin كه دو محقق ارجمند دراين زمينه هستند (يك نرولوژيست و يك اديولوژيست) توضيح داده شده است. Rapin و Gravel (2003) بر تعريف دقيق واژه نروپاتي يعني پاتولوژي در اعصاب محيطي تاكيد مي ورزند.

براي نرولوژيست ها واژه نروپاتي دلالت دقيقي دارد، و به پاتولوژي رشته هاي اعصاب محيطي برمي گردد، و نه به پاتولوژي در جسم سلولي نروني آنها، (كه به آن نرونوپاتي يا گانگليونوپاتي گفته مي شود)

نروپاتي به سه گروه تقسيم مي شود. دميلينيزاسيون، آكسوني و مختلط.

البته گزارش هاي منتشر شده اي از «نروپاتي شنوايي» در بيماريهاي قطعي نرولوژيك نظير اختلال نرودژنراتيو آتاكسي Friedreich وجود دارند.

Rapin و Garvel (2006-2003) توضيح مي دهند كه اعصاب محيطي نظير عصب هشتم مغزي با ميلين محصور شده اند و به اين ترتيب از سلولهاي شوان جدا شده اند، در صورتيكه ميلينيزاسيون نرون هاي سيستم عصبي مركزي (از هسته حلزوني تا مراكز شنيداري راسي تر) توسط سلول هاي oligodendroglial صورت مي پذيرد. اين دو دانشمند، تمايز واضحي بين طبيعت آناتوميك و فرآيند پاتولوژيك سلول هاي شوان در مقابل سلول هاي oligoderoglial قائل هستند.