خواندنی

يك رزونانس، بين هواي راه ورودي (جرم اكوستيكي) و حجم هواي جلوي ديافراگم (كامپليانس اكوستيكي يا spring ) رخ مي دهد. خود كامپليانس مكانيكي ديافراگم و كامپليانس هواي پشت ديافراگم، در رزونانس شركت مي كنند كه رزونانس هلمهولتز نام دارد.اين رزونانس،باعث ايجاد يك قله db5 در 4يا5كيلوهرتز مي شود.

بالاي فركانس رزونانس و به دليل رزونانس، همانطور كه فركانس افزايش مي يابد، حساسيت کلینیک سمعک تهران صفیر ميكروفون كاهش مي يابد. بعضي از ميكروفون هاي جديدتر، استوانه (لوله اي) شكل هستند و يك راه ورودي عريض دارند كه فركانس رزونانسي هلمهولتز به بالا حركت مي كند، نتيجتا براي فركانس بالاتر، ميكروفون، يك پاسخ كاملا هموار درون پهناي باند سمعك دارد.

نقايص ميكروفون: نقص اصلي ميكروفون ها اين است كه اگر در معرض مواد شيميايي مضر(مثل عرق بدن) قرار گيرند،تاثير خود را از دست مي دهند.

همه اجزاهاي الكترونيكي مقداري نويز الكتريكي تصادفي توليد مي كنند كه ميكروفون ها هم از اين قاعده مستثني نيستند.

قسمتي از نويز، نتيجه حركت اتفاقي مولكولهاي هوا در برابر ديافراگم و قسمتي نتيجه فعاليت الكتريكي اتفاقي درون امپلي فاير ميكروفون است. اين نويز وقتي به طوركافي، به وسيله آمپلي فاير اصلي سمعك، تقويت شد، گاهي اوقات براي فرد استفاده كننده از سمعك، در محيط هاي ساكت، قابل شنيدن است، خصوصا اگر كاربر،درهر فركانسي، شنوايي نزديك نرمال داشته باشد.

نويز ميكروفون، در ميكروفون هايي كه از يك راه آكوستيكي داخلي براي واژگوني پاسخ فركانس پايين ميكروفون استفاده مي كنند، بيشترين است.

نقص ديگر ميكروفون ها اين است كه، همانطور كه حساس به صوت هستند، به ارتعاش هم حساس هستند. اين به اين دليل اتفاق مي افتد كه اگر ميكروفون لرزانده شود، اينرسي ديافراگم، باعث مي شود كه نسبت به جزء خارجي ميكروفون، كمترحركت كند، نتيجتا همانطوركه براي يك موج صوتي ايجاد مي شود ،ديافراگم و جزء وابسته به ان حركت مي كنند. بنابراين، ميكروفون، يك ولتاژي توليد مي كند كه بازتاب اندازه (بزرگي) و فركانس ارتعاش است.

اولين نتيجه حساسيت ميكروفون به ارتعاش، اين است كه هر ارتعاشي در يك صوت آزار دهنده، تقويت خواهد شد. مثلا تماس سمعك با لباسي كه در كنار سمعك جيبي است، قابل شنيدن خواهد بود. ارتعاش مستقيم بدن، مثل وقتي كه روي يك سطح سخت مي دويم، ممكن است مثل يك نويز ناخواسته (با صداي تلپ تلپ) قابل شنيدن باشد.

دومين نتيجه اين است كه وقتي رسيور سمعك عمل مي كند، ارتعاشاتي مثل صوت، ايجاد مي كند، كه ميكروفون بعضي از اين ارتعاشات را به سيگنال الكتريكي تبديل مي كند و سپس آنها به وسيله سمعك تقويت مي شوند و به رسيور مي روند، كه ارتعاشات بيشتري را ايجاد مي كند.

اگر انتقال مكانيكي ارتعاشات از رسيور به ميكروفون به اندازه كافي قوي باشد و يا اگر بهره سمعك به اندازه كافي بالا باشد، اين حلقه فيدبك ممكن است باعث يك نوسان قابل شنيدن شود كه معمولا در فركانس پايين است.

طراحان سمعك به وسيله نصب و جايگزين با دقت ميكروفون و رسيور، از اين جلوگيري مي كنند، اما اگر يكي از آنها جا به جا شود، سمعك به خاطراين حلقه فيدبكي داخلي، ناپايدار و غير ثابت مي شود.

جا به جايي مبدل ها از محل مناسب خود، بيشتر در سمعك هاي داخل گوشي (ITE) و داخل مجرا( ITC) يا كاملا داخل مجرا (CIC )رخ مي دهد كه به خاطر اندازه كوچك آنها و طريقه و روش سنتي ساختماني آنهاست.

يك تعمير، شامل تغيير موقعيت هر دوي مبدلهاست.

فيدبك دروني كه به اندازه كافي قوي نيست كه باعث يك نوسان قابل شنيدن شود، مي تواند از پاسخ كوپلر سمعك، تشخيص داده شود. اين به وسيله ضربه در پاسخ فركانسي كه در ولوم كنترل يا تنظيمات بهره بالا وجود دارد، نشان داده مي شود. اما در ولوم كنترل يا تنظيمات بهره پايين تر، ناپديد مي شود و از بين مي رود.

نقص احتمالي ديگري مي تواند با طر احي يا ساختار بد سمعك رخ دهد.

يك رزونانس، بين هواي راه ورودي (جرم اكوستيكي) و حجم هواي جلوي ديافراگم (كامپليانس اكوستيكي يا spring ) رخ مي دهد. خود كامپليانس مكانيكي ديافراگم و كامپليانس هواي پشت ديافراگم، در رزونانس شركت مي كنند كه رزونانس هلمهولتز نام دارد.اين رزونانس،باعث ايجاد يك قله db5 در 4يا5كيلوهرتز مي شود.

بالاي فركانس رزونانس و به دليل رزونانس، همانطور كه فركانس افزايش مي يابد، حساسيت کلینیک سمعک تهران صفیر ميكروفون كاهش مي يابد. بعضي از ميكروفون هاي جديدتر، استوانه (لوله اي) شكل هستند و يك راه ورودي عريض دارند كه فركانس رزونانسي هلمهولتز به بالا حركت مي كند، نتيجتا براي فركانس بالاتر، ميكروفون، يك پاسخ كاملا هموار درون پهناي باند سمعك دارد.

نقايص ميكروفون: نقص اصلي ميكروفون ها اين است كه اگر در معرض مواد شيميايي مضر(مثل عرق بدن) قرار گيرند،تاثير خود را از دست مي دهند.

همه اجزاهاي الكترونيكي مقداري نويز الكتريكي تصادفي توليد مي كنند كه ميكروفون ها هم از اين قاعده مستثني نيستند.

قسمتي از نويز، نتيجه حركت اتفاقي مولكولهاي هوا در برابر ديافراگم و قسمتي نتيجه فعاليت الكتريكي اتفاقي درون امپلي فاير ميكروفون است. اين نويز وقتي به طوركافي، به وسيله آمپلي فاير اصلي سمعك، تقويت شد، گاهي اوقات براي فرد استفاده كننده از سمعك، در محيط هاي ساكت، قابل شنيدن است، خصوصا اگر كاربر،درهر فركانسي، شنوايي نزديك نرمال داشته باشد.

نويز ميكروفون، در ميكروفون هايي كه از يك راه آكوستيكي داخلي براي واژگوني پاسخ فركانس پايين ميكروفون استفاده مي كنند، بيشترين است.

نقص ديگر ميكروفون ها اين است كه، همانطور كه حساس به صوت هستند، به ارتعاش هم حساس هستند. اين به اين دليل اتفاق مي افتد كه اگر ميكروفون لرزانده شود، اينرسي ديافراگم، باعث مي شود كه نسبت به جزء خارجي ميكروفون، كمترحركت كند، نتيجتا همانطوركه براي يك موج صوتي ايجاد مي شود ،ديافراگم و جزء وابسته به ان حركت مي كنند. بنابراين، ميكروفون، يك ولتاژي توليد مي كند كه بازتاب اندازه (بزرگي) و فركانس ارتعاش است.

اولين نتيجه حساسيت ميكروفون به ارتعاش، اين است كه هر ارتعاشي در يك صوت آزار دهنده، تقويت خواهد شد. مثلا تماس سمعك با لباسي كه در كنار سمعك جيبي است، قابل شنيدن خواهد بود. ارتعاش مستقيم بدن، مثل وقتي كه روي يك سطح سخت مي دويم، ممكن است مثل يك نويز ناخواسته (با صداي تلپ تلپ) قابل شنيدن باشد.

دومين نتيجه اين است كه وقتي رسيور سمعك عمل مي كند، ارتعاشاتي مثل صوت، ايجاد مي كند، كه ميكروفون بعضي از اين ارتعاشات را به سيگنال الكتريكي تبديل مي كند و سپس آنها به وسيله سمعك تقويت مي شوند و به رسيور مي روند، كه ارتعاشات بيشتري را ايجاد مي كند.

اگر انتقال مكانيكي ارتعاشات از رسيور به ميكروفون به اندازه كافي قوي باشد و يا اگر بهره سمعك به اندازه كافي بالا باشد، اين حلقه فيدبك ممكن است باعث يك نوسان قابل شنيدن شود كه معمولا در فركانس پايين است.

طراحان سمعك به وسيله نصب و جايگزين با دقت ميكروفون و رسيور، از اين جلوگيري مي كنند، اما اگر يكي از آنها جا به جا شود، سمعك به خاطراين حلقه فيدبكي داخلي، ناپايدار و غير ثابت مي شود.

جا به جايي مبدل ها از محل مناسب خود، بيشتر در سمعك هاي داخل گوشي (ITE) و داخل مجرا( ITC) يا كاملا داخل مجرا (CIC )رخ مي دهد كه به خاطر اندازه كوچك آنها و طريقه و روش سنتي ساختماني آنهاست.

يك تعمير، شامل تغيير موقعيت هر دوي مبدلهاست.

فيدبك دروني كه به اندازه كافي قوي نيست كه باعث يك نوسان قابل شنيدن شود، مي تواند از پاسخ كوپلر سمعك، تشخيص داده شود. اين به وسيله ضربه در پاسخ فركانسي كه در ولوم كنترل يا تنظيمات بهره بالا وجود دارد، نشان داده مي شود. اما در ولوم كنترل يا تنظيمات بهره پايين تر، ناپديد مي شود و از بين مي رود.

نقص احتمالي ديگري مي تواند با طر احي يا ساختار بد سمعك رخ دهد.