خواندنی

در كاربرد الكتروكوكلئوگرافي در تشخيص بيماري مينير، رايج ترين روش آناليز، محاسبه دامنه SP و AP (براساس μV از خط مرجع مشترك است و سپس محاسبه نسبت است. (شكل 10-4) اگر اجزاء Ecochg بزرگ باشند و نويز در حداقل مقدار خود باشد، سمعك زيمنس آناليز الكتروكوكلئوگرافي و محاسبات آن را مي توان با يك بار معدل گيري انجام داد.

آناليز مطمئن امواج الكتروكوكلئوگرافي با انجام محاسبات دامنه و زمان نهفتگي برروي مجموع دو يا سه موج، بعد از اينكه ابتدا هر كدام به صورت جداگانه معدل گيري شدند، بهتر انجام مي شود.

آناليز مدت زمان (Duration):

با مرور گزارش هاي اوليه الكتروكوكلئوگرافي در تشخيص بيماري مينير، مدت زمان يا پهناي اجزاي SP و AP، به عنوان عوامل ارزيابي الكتروكوكلئوگرافي بخصوص در تشخيص بيماري مينير، معرفي مي شوند. تكنيك آناليز مدت زمان، در شكل 10-4 به تصوير كشيده شده است. براساس مرور مطالعات قبلي اين استراتژي آناليز در ديگر كاربردهاي الكتروكوكلئوگرافي به كار گرفته نمي شود. زمان بر حسب ميلي ثانيه، از ابتدا تا انتهاي مجموعه SP/AP، از خط مرجع است. يك خط مستقيم از خط مرجع قبل از SP و AP به سمت راست امتداد مي يابد، پهناي SP/AP برحسب ميلي ثانيه از شروع مجموعه محاسبه مي شود تا نقطه اي كه موج دوباره به حد خط مرجع برميگردد. مكانيسم مورد ظن كه مسئول طولاني‌تر شدن پهناي SP/AP مي گردد، حداقل در بيماري مينير، سرعت كاهش يافه موج در حال حركت در حلزون است كه خود ماحصل جابجايي محدود شده غشاي قاعده‌اي است كه در اثر افزايش بار در هيروپس آندولنفاتيك روي مي دهد. شواهد مقدماتي بيان مي كنند كه حساسيت الكتروكوكلئوگرافي در تشخيص بيماري مينير با آناليز منطقه SP/AP بخصوص در بيماراني كه تشخيص مينير در آنها قطعي نيست افزايش مي يابد.

منطقه زير منحني Area under the curve

روش سوم در استراتژي آناليز EcochG شامل محاسبه منطقه اي است كه دربرگيرنده مجموعه sp/ap است يا همان «منطقه زير منحني» در حقيقت اين محاسبه مجموعه اي از اطلاعات روش آناليز دامنه و پهناي موج است.

في الواقع، شايد يك انگيزه براي توسعه چنين روشي، اين احساس است كه نسبت در تشخيص بيماري مينير حساسيت كمتر از حد مطلوب دارد (60 تا 65 درصد). محققين اندكي اين روش را مورد استفاده قرار داده اند، شايد دليل اين باشد كه نمي توان اين كميت را توسط بعضي از سيستم هاي كلينيكي، محاسبه نمود.

در كاربرد الكتروكوكلئوگرافي در تشخيص بيماري مينير، رايج ترين روش آناليز، محاسبه دامنه SP و AP (براساس μV از خط مرجع مشترك است و سپس محاسبه نسبت است. (شكل 10-4) اگر اجزاء Ecochg بزرگ باشند و نويز در حداقل مقدار خود باشد، سمعك زيمنس آناليز الكتروكوكلئوگرافي و محاسبات آن را مي توان با يك بار معدل گيري انجام داد.

آناليز مطمئن امواج الكتروكوكلئوگرافي با انجام محاسبات دامنه و زمان نهفتگي برروي مجموع دو يا سه موج، بعد از اينكه ابتدا هر كدام به صورت جداگانه معدل گيري شدند، بهتر انجام مي شود.

آناليز مدت زمان (Duration):

با مرور گزارش هاي اوليه الكتروكوكلئوگرافي در تشخيص بيماري مينير، مدت زمان يا پهناي اجزاي SP و AP، به عنوان عوامل ارزيابي الكتروكوكلئوگرافي بخصوص در تشخيص بيماري مينير، معرفي مي شوند. تكنيك آناليز مدت زمان، در شكل 10-4 به تصوير كشيده شده است. براساس مرور مطالعات قبلي اين استراتژي آناليز در ديگر كاربردهاي الكتروكوكلئوگرافي به كار گرفته نمي شود. زمان بر حسب ميلي ثانيه، از ابتدا تا انتهاي مجموعه SP/AP، از خط مرجع است. يك خط مستقيم از خط مرجع قبل از SP و AP به سمت راست امتداد مي يابد، پهناي SP/AP برحسب ميلي ثانيه از شروع مجموعه محاسبه مي شود تا نقطه اي كه موج دوباره به حد خط مرجع برميگردد. مكانيسم مورد ظن كه مسئول طولاني‌تر شدن پهناي SP/AP مي گردد، حداقل در بيماري مينير، سرعت كاهش يافه موج در حال حركت در حلزون است كه خود ماحصل جابجايي محدود شده غشاي قاعده‌اي است كه در اثر افزايش بار در هيروپس آندولنفاتيك روي مي دهد. شواهد مقدماتي بيان مي كنند كه حساسيت الكتروكوكلئوگرافي در تشخيص بيماري مينير با آناليز منطقه SP/AP بخصوص در بيماراني كه تشخيص مينير در آنها قطعي نيست افزايش مي يابد.

منطقه زير منحني Area under the curve

روش سوم در استراتژي آناليز EcochG شامل محاسبه منطقه اي است كه دربرگيرنده مجموعه sp/ap است يا همان «منطقه زير منحني» در حقيقت اين محاسبه مجموعه اي از اطلاعات روش آناليز دامنه و پهناي موج است.

في الواقع، شايد يك انگيزه براي توسعه چنين روشي، اين احساس است كه نسبت در تشخيص بيماري مينير حساسيت كمتر از حد مطلوب دارد (60 تا 65 درصد). محققين اندكي اين روش را مورد استفاده قرار داده اند، شايد دليل اين باشد كه نمي توان اين كميت را توسط بعضي از سيستم هاي كلينيكي، محاسبه نمود.