خواندنی

نیکلاس به آلکس نکات کلیدی را میگوید.
آلیس،توپ را به سمت مارک پرتاب میکند.
شما ممکن است بز مبنای این تجربه،یک قاعده ایجاد کنید مراقبت از شنوایی که اطفال را برای دنبال شدن به وسیله ی دو نفر مجاز میکند.(ساختارها در مثالهای قبلی ساختارهای دو موضمعی نامیده میشوند) قاعده ای که شما ایجاد میکنید ممکن است به تولید بیانات غیر گرامری منتفی شود:جان بهمری گفت کتاب را حمل کند.
نیکلاس به آلیس چیزی گفت.
افعال"حمل کردن " و"گفتن"نیاز به یک ساختار متفاوت دارند."جان کتاب را برای میری حمل کرد"و"نیکلاس چیزی به آلیس گفت"
در حقیقت،کودکان ساختار دوموضوعی را به افعالی تعمیم میدهند که آنرا مجاز نمیکنند مثل"من به او چیزی نگفتم""آیا من باید چیزی به شما بدهم؟"هر تئوری از اکتساب زبان باید توضیح دهد که چگونه کودکان اینگونه تعمیم ها را ریکاوری میکنند."مجددا پوشش میدهند"فقط شنیدن مثال ها از جملات گرامری،کافی نیست.مهم نیست که چند بار شما میشنوید"جان کتاب را برای مری حمل کرد"بلکه مفهوم آن مهم است.یک چیزی که مشکل را برای یاد گیرنده،حل خواهد کرد ، " مدرک منفی " یا تصحیح است . چون موجود بودن مدرک منفی ، ذلالت های مهمی برای تلاش ها ، برای محاسبه ی زبان یادگیری از ورودی دارد ، این فیدبک تا حد زیادی مورد بحث است .
نقش فیدبک در 1970 ، roger brown " " گفتار مادران را در انتقالات " Adam , Eve and Sarah " مطالعه کرد ، او فهمید که مادران ، بیانات غیرگرامری کودکانشان را تصحیح نمی کنند . مادران ، خطاهای واقعی ، تلفظ های غلط و کلمات غلط را تصحیح می کند . اما ، خطاهای نحوی ، مثل " چرا سگ نخورد ؟" مورد غفلت قرار می گیرند . بر مبنای این یافته ، توافق های کمی برای یک زمان طولانی ، چیزی بود که کودکان در آن ، فیدبک منفی را دریافت نمی کنند .
اخیرا ، به این موضوع دقیق تر نگاه می شود که آیا والدین به طور متفاوت به بیانات گرامری کودکان در مقابل بیانات غیر گرامری در روش های پاسخ می دهند که ظریف تر از تصحیح موارد بالقوه باشد . " bohannon" ، فهمید که بزرگ سالان احتمالا جملات شکل یافته خوب از لحاظ فعل کودکان را بیشتر از جملات غلط ، تکرار می کنند و بزرگسالان احتمالا جملات دارای خطا را تصحیح می کنند . " clark and chouinard" همچنین فهمید که بزرگسالان ، جملات پرخطای کودکان را به طور مکررتر ، مجددا فرمول بندی می کنند . مطالعات دیگر همچنین تفاوت هایی را در فرکانس های انواع متفاوت از پاسخ های والدین ، یافتند که به گفتار کودکان ، بستگی دارد .

منبع:

https://tehransafir.com/

كليد واژه : نارسايي توجه ، بيش فعالي ، اختلال ، روش هاي درمان .
كاملاً عادي است كه كودكان جنب و جوش و تحرك داشته باشند و از بازي كردن لذت ببرند ، قیمت سمعک اینترتون اما ميزان جنب و جوش طبيعي چه قدر است ؟ از چه نقطه اي به بعد مي گوييم كه كودك دچار اختلال است ؟ آيا به راستي اين كودكان بيش از كودكان ديگر جنب و جوش دارند و تنوع و گوناگوني در واژه شناسي اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي حكايت از آن دارد كه دانشمندان ، اين اختلال را از ديدگاههاي متفاوتي مي نگرند كه هر كدام به خبرهاي خاص تأكيد دارد . در دهة 60 و 70 ميلادي ، اين اختلال را اختلالي عصبي – روان پزشكي مي دانستند كه در اثر بد كار كردي خفيف مغزي ايجاد مي شود و مي توان آن را با داروهاي روان محرك همچون آمفتامين درمان كرد . در سال هاي پس از آن ، درمانگران و پژوهشگران به وجود برخي مشكلات توجه در اين كودكان پي بردند و دريافتند كه در اين كودكان ، مشكل « بي توجهي » حتي بيشتر از « بيش فعالي » است . از اين رو ، انجمن روان پزشكي آمريكا نام « اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي يا فزون جنبشي » را براي اين اختلال برگزيد .
افراد دچار اين اختلال نمي توانند آرام بنيشينند . طرح هايشان را تكميل كنند و يا آگاهي كاملي از آنچه در محيط اطرافشان مي گذرد ، به دست آورند . به طور معمول اين اختلال با ويژگي هايي از قبيل بيش فعالي ، تكانشگري ، بي توجهي و مانند اينها توصيف مي شود .
اين اختلال 2 تا 4 درصد كودكان را مبتلا مي كند . پسران 3 تا 9 بار بيشتر از دختران مبتلا مي شوند . اين اختلال تا نوجواني و بزرگسالي افراد ادامه مي يابد و مي تواند سبب بروز مشكلات عاطفي در زندگي آنان شود . با اين حال ، جاي اميدواري براي كمك به افراد مبتلا به اين اختلال وجود دارد. در حال حاضر داروهاي گوناگون ، درمان رفتاري و شناختي و آموزش والدين و درمان هاي چند الگويي مي تواند مبتلايان را در تمركز ذهن و دستيابي به خود باوري بيشتري ياري نمايد تا آن ها در مسيرهاي جديدي به فعاليت بپردازند .

تعريف اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي :
اين اختلال به شكلهاي مختلف و با نام هاي متفاوتي تعريف شده و هيچ گاه تواقفي در اين زمينه وجود نداشته است . به طور معمول تعريفهاي متعددي كه در اين زمينه انجام شده ، هر كدام بر جنبه اي تأكيد داشته اند ، براي مثال ، وري ( 1968) در تعريف خود بر فعاليت حركتي بيش از حد تأكيد مي كند : « فعاليت حركتي روزانه ، كه به طور معناداري بيشتر از حد عادي است .»
باركلي ( 1982) مي نويسد : اگر برسر نشانه ها و ويژگي هاي بيش فعالي به طور معمول اتفاق نظر وجود دارد ولي هنوز به سر تعريف آن ، چنين توافقي حاصل نشده است . باركلي (1982) اين اختلال را اينطور تعريف مي كند : « بيش فعالي يا فزون جنبشي عبارتست از اختلال رشدي در توجه؛ تكانش ، بي قراري و هدايت رفتار كه به طور طبيعي ايجاد مي شود و ناشي از اختلال هاي عصب شناختي بزرگ ، حسي ، حركتي يا هيجاني نيست .»

شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي :
گزارشهاي متفاوتي د رمورد شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي ارائه شده است . از جمله : حدود 2 تا 4 درصد از كودكان در حد متوسط تا شديد به اين اختلال مبتلا هستند . البته ، ميزان شيوع درجة خفيف تر آن بيشتر از اين حد است . پسران 3 تا 9 برابر بيشتر از دختران ، به اين اختلال مبتلا مي شوند . عوامل گوناگوني مي تواند بر شيوع اين اختلال اثر گذار باشد . براي مثال : تحقيق تراتينر (1979) نشان داد كه جايگاه اقتصادي – اجتماعي با شيوع وشدت آن همبستگي دارد . بدين معنا كه در طبقه هاي اجتماعي پايين تر ، ميزان شيوع و شدت نشانه ها بيشتر است . شيوع اين اختلال ميتواند به نوع ارجاع كودك و سن كودك نيز مربوط باشد . براي مثال ، رود و همكاران ( 1999) براساس تحقيقي در برزيل گزارش مي كنند كه حدود 5 درصد از كودكان به اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي دچار هستند كه در هر پنج سال ، حدود 5 درصد از ميزان فراواني آن كاسته مي شود . در هر حال ، تقريباً ناممكن است كه بتوان عدد مشخصي را براي شيوع اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي تعيين كرد ، چرا كه در اين زمينه عوامل متعددي چون گوناگوني تعريف و ارزيابي ها توسط افراد متفاوت از قبيل والدين يا معلمان مي تواند تأثير گذار باشد .

منبع:

https://tehransafir.com/

بخشی ازعلل مخالفت برای این تغییرخاص ازپدیده ای به نام اینجا را کلیک کنید "اثرسمعک" ناشی می شود. جامعه
ماهنوزسمعک رابه عنوان یک وسیله تکنیکی خنثی نپذیرفته است، درعوض، درچنین جامعه ای
تمایل برای نگرش های منفی نسبت به استفاده ازسمعک وجود دارد؛ وهم چنین تمایل دارند که این
فرضیات رابپذیرند که درفردکاربرسمعک توانایی ها،جذابیت وهوش کاهش یافته است. بسیاری
ازمطالعات این پدیده راآزمایش کرده اند ودرابتدانیز توسط Blood وهمکارانش تعریف شد.
درمطالعه این محققین، آنها یک مجموعه تصاویرازافراد مورد آزمایش رانشان دادند، که برخی ازآنها
ازسمعک های قابل رویت وبرخی دیگراز سمعک های غیرقابل رویت استفاده می کردند. هنگامی که
تجهیزات قابل رویت بودند افرا امتیازپایین تری درهرکدام ازطبقات هوش، شخصیت، جذابیت
وتوانایی بدست آوردند. این محققین به این نتیجه رسیدندکه قابل رویت بودن سمعک می تواند باعث
تحریک عکس العمل های منفی شود.
بیماران به خوبی ازاین عکس العمل ها وتنش ها باتصورقرارگرفتن دراین نوع موقعیت ها، اطلاع
دارند، زیرا درنظرعموم این فرد ممکن است دارای شخصیت محترم وجذاب درنظرگرفته نشود. این
مورد یک مانع برطرف نشدنی نیست، امااین یکی ازموارد مهمی است که ادیولوژیست بایدبه آن
توجه کند.
ازدست دادن وغم اندوه
درحال حاضر اکثرادیولوژیست ها با "چرخه غم واندوه" آشناهستند؛ همانطورکه Kubler-Ross این
چرخه راتوسعه داد.درمدل اوبه واکنش های کلی مانسبت به مرگ ومردن توجه شد، که شامل: انکار،
خشم، چانه زنی،افسردگی وپذیرش می باشد. بعدازاو Tanner این عکس العمل هاراباتوجه به
اختلالات ارتباطی بررسی کرد. او اشاره کرد که مرگ تنها نوع از دست دادن نیست؛ هر تغییری در
وضعیت فعلی فرد، به معنای ازدست دادن می باشد؛ واحتمالاعکس العمل های مانسبت به این از
دست دادن هابه صورت مراحل یکسان بروزمی کنند.هنگامی که مابه بیماران اطلاع می دهیم که
توانایی های شنیداری آنها تغییرکرده است، دراین صورت احتمالاباعث برانگیختن عکس العمل های
مشابه می شویم.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-%d8%b3%db%8c%da%af%d9%86%db%8c%d8%a7-%d8%a2%d9%84%d9%85%d8%a7%d9%86/

آیا ارائه دایکوتیک محرک سبب کاهش سایت زمان آزمون می شود؟
پاسخ بستگی به عوامل زیر دارد:
میزان کم شنوایی شکل کم شنوایی استفاده از داروهای آرام بخش
انجام آزمایش در حالت بیداری یا در خواب اندازه پاسخ ASSR در فرکانسهای مختلف
گوشی مناسب برای ASSR در ASSR گوشی داخلی تقریبا تنها گوشی مورد استفاده است
در گوشی های داخلی این مزیت وجود دارد که در محرکاتی با فرکانس خیلی پایین (کمتر از 500 هرتز) و شدت خیلی بالا ( بیشتر از 100 dB HL ) احتمال ایجاد پاسخ Somatosensory به جای پاسخ شنوایی کم می شود.
BC ASSR
جهت تخمین اندازه ABG
ناامید کننده ترین گزارشات مربوط به شناسایی نادرست BC ASSR در بیمارانی با کم شنوایی عمیق در طیف شدتی 53-54 dB (در فرکانسهای 500 و 2000 و 4000) و 36 dB HL در 1000 است
در BC ASSR باید از سطوح شدتی پایین استفاده کرد تا از احتمال ثبت پاسخهای بارزی که ناشی از آرتیفکت است جلوگیری شود
استراتژیهایی برای کاهش آرتیفکت در BC ASSR
یک گام موثر برای کاهش آرتیفکت، متناوب کردن قطبیت محرک است (روی دامنه و فاز ASSR تاثیر نمی گذارد)
انتخاب دقیق rate A/D
تکیه بر فیلتر LP (300 Hz) با شیب تند: جهت به حداقل رساندن شانس تولید ASSR کاذب توسط Aliasing
آستانه BC ASSR در فرکانسهای مختلف در طیف 18 تا 26 dB HL است
در مورد نوزادان و افراد کم شنوا هیچ داده نرمی وجود ندارد
مزایای BC ABR در برابر BC ASSR
از طریق مشاهده نمی توان منابع تولید کننده موج منفرد در ASSR را شناسایی کرد
در ASSR نمی توانیم پاسخ را به یک گوش یا گوش دیگر نسبت دهیم، مگر اینکه میزان مناسبی از پوشش به NTE فرستاده باشیم
مدت زمان لازم جهت انجام ASSR
در برخی از تحقیقات تا 3 ساعت! به طور معمول 1 ساعت یا کمتر
وابسته به عوامل زیر است:
تجربه کلینیسین وضعیت هشیاری وضعیت شنوایی تداخلات الکتریکی
MASTER هنگامی سبب کم شدن زمان آزمایش می شود که شنوایی فرد طبیعی باشد
در بیمارانی که شکل ادیومتریک rising و falling دارند این روش کمتر قابل توجه است: تفاوتهای زمینه ای در SL شدت محرک
یکی از معایب ASSR شامل آرتیفکت مربوط به محرک و احتمال تشخیص اشتباه آن به عنوان پاسخ در افرادی است که هیچ فعالیتی در سیستم شنوایی (فیزیولوژیک یا الکترومگنتیک) ندارند که در AC ASSR این امر در شدتهای بیش از 95 dB HL و در BC ASSR در شدتهای بیش از 40 dB HL ایجاد می شود.
برخی از محققان این فرضیه را دادند که این پاسخها به راستی فیزیولوژیک هستند اما به جای اینکه از سیستم شنوایی تولید شوند از سیستم وستیبولار ایجاد می شوند.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/

خود می توانند دچار آسیب شوند و ادیولوژیست ها و اتولوژیست ها به میزان مطلوبی این بیماران را وبسایت بعد از حوادث درمان می کنند. موارد گزارش شده در مجلات، از جمله ؛ یک کودک در صندلی عقب اتومبیل در حال عبور پس از اینکه شخصی یک ترقه از پنجره باز به درون ماشین پرتاب کرده کودک دچار کاهش شدید شنوایی شده است.Glorigrs و Ward (1961) کاهش شنوایی در یک دانشجوی کالج، در اثر انفجار یک ترقه در فاصله 15 اینچی از گوش راستش را گزارش کرده اند. شکل 7-18 نموداری است که تغییر آستانه ی این دانشجو را با توجه به گزارش ward و Glorigrs نشان داده است. پیش از حادثه این دانشجو در یک مطالعه ی شنوایی شرکت کرده بود و آستانه ی ادیومتریک او ثبت شده بود. شکل 7-18 نشان می دهد که آستانه ی این دانشجو برای فرکانس های بین 1تا8 کیلوهرتز (kHz) تغییر کرده است. پیش از حادثه (مواجهه با سروصدا) آستانه های فرکانس های آزمایش شده نرمال بود. تغییر آستانه از طریق کم کردن (تفریق) آستانه ی نمونه ی پیش از مواجهه از آستانه های اندازه گیری شده بدست می آید.
یک هفته بعد از ترخیص از بیمارستان آستانه ها به میزان dB 75-50 در فرکانس های بالاتر از kHz 2 افزایش یافتند.این مواجهه هیچ کاهش شنوایی اساسی و عمده ای کمتر از kHz 2 ایجاد نکرد.آزمایشات ادیومتریک بعدی که به مدت 2 سال پس از مواجهه انجام شد هیچگونه برگشت عمده ای در هیچ فرکانسی را نشان نداد. الگوی کاهش شنوایی مشاهده شده در شکل 7-18 یک تذکر مفید برای ادیولوژیست در رابطه با علائم اصلی ترومای اکوستیک می باشد.
اول اینکه مواجهه می بایست بیش از پیک spL dB 140 باشد.البته مقادیر مواجهه این دانشجو در گزارش ذکر نشده و میتوان آنرا با استفاده از روش های گفته شده در فصل 2 تخمین زد.
گزارش شده است که ترقه ها پیک SPL ی متجاوز از dB160 در یک فاصله 2 متری ایجاد می کنند. جهت تخمین مواجهه در فاصله 15 اینچی می توان با استفاده از قانون مربع معکوس آنرا
شکل 18-8

بدست آورد که منجر به این نتیجه می شود که این دانشجو در سطح متجاوز از dB175 با آن مواجه شده است. دوم اینکه اگر در مواجهه (تماس) انرژی در طول طیف فرکانس وسیعی گسترش یابد به دلیل مدت زمان کوتاه آن کاهش شنوایی فرکانس بالا به بالاتر از kHz 2 محدود می شود. مثل اغلب کاهش های شنوایی ناشی ار مواجهه با سروصدا ادیوگرام (نمودار شنوایی) این دانشجو یک کاهش فرکانس بالای شیب داری را نشان می دهد که یک الگوی دندانه دار ویژه ای دارد. به این معنی که آستانه در kHz 8 نسبت به آستانه در kHz 6 بهتر است. همچنین توجه کنید که شیب کاهش ناگهانی است که نشان دهنده ی شدت تغییر آستانه بین 2 و 4 کیلوهرتز می باشد.
سوم اینکه در مقابل کاهش های شنوایی ناشی از مواجهه با سروصدای پیوسته در سطوح پایین آسیب ناگهانی و دائمی است و برگشت (بازسازی) پس از مواجهه به ندرت اتفاق می افتد.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%b1%d8%aa%d9%88%d9%86/

"بسیارخوب، من درستون منفی مواردی خرید سمعک زیمنس که نگرش من رانشان می دهد راقرارمی دهم، فکرمی کنم
پیرشده ام! که باعث می شودمن خیلی ناراضی باشم، اما حتی به نظرمن بلندکردن صدا خیلی احمقانه
وبیهوده به نظرمی رسد. افرادپیر می شوند، ودرواقع من بااین مورد موافق هستم، اما نه دراین
زمان. من بدترین دشمن خودم بوده ام که باعث بروزاین تغییر شده ام؛ من حاضرنشدم که بینایی ام
راچک کنم وبعدازآن تقریبا هنگام رانندگی به عابرین پیاده اصابت می کنم چون من اورا نمی بینم! که
این باعث شده من حتی در روشنایی روزنیز ازاین مسئله بترسم. خوب نشنیدن نیز ممکن است من
ویافرد دیگری را درخطرقراردهد؛ اکنون آن قابل پذیرش نیست،هست؟ من فقط می خواهم ازاین مانع
ذهنی ام ردشوم. بعدازاین مراحل ماباید چه کارکنیم؟"
ادیولوژیست بعدازگوش دادن به همه این ها، عکس العمل های مختلف دررابطه با یک فرد،
راگزارش می کند. درعین حال ادیولوژیست هم چنین متوجه شدکه تنها بوسیله گوش دادن، نقل
غیرشفاهی ملاحظه ومراقبت، بیماران احساس اطمینان واعتماد نسبت به این عکس العمل های
شخصی کردند.زمانی که بیمار افکارخودش راشنید، دراین صورت اوقادر خواهد بودکه موانعی که
خودش ایجادکرده رادرک کند وبنابراین توانایی بیشتری برای رسیدگی به آنها خواهد داشت.
مرحله 4: من مشکل دارم، من نیازبه کمک دارم وکمک می خواهم، ومن برای پذیرش کمک آماده ام
بیمار دراین مرحله به مااجازه می دهدکه به طورواضح بدانیم که هزینه های کم شنوایی خیلی
زیاداست، امامنافع حاصل ازعدم اقدام برای این کارغیرقابل قبول است. بیمارکاملا داشتن مشکل
شنوایی اش راقبول کرده است. پذیرش هرمشکلی درزندگی یک پیش نیازاست، قبل ازاینکه برای حل
مشکل کاری انجام شود واین موضوع به طورکامل ودقیق دربخش بعدی بحث شده است.
درسراسراین پروسه Help-seeking، بیماران مجموعه ای ازعکس العمل های فیزیولوژیک برای
زندگی با شنوایی آسیب دیده راتجربه می کنند. دربخش زیربه تعدادی ازاین عکس العمل هاتوجه شده
است.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-

روش های مختلفی برای آموزش لب خوانی/گفتارخوانی این لینک درطول سالیان پیشنهادشده است. روش های
اولیه شامل شامل هردوروش های تحلیلی وروش های ترکیبی می باشند که روش های تحلیلی
برتمرینات سیلاب تاکیدمی کند (مثل روش Meuller-Walle) وروش های ترکیبی ازمحرک طول-
جمله ونشانه های بافتی استفاده می کند (مثل روش Nitchie). Jeffers وBarley عوامل
فیزیولوژیک کلیدی ومهم برای لب خوانی/گفتارخوانی موفق راتعیین کردند. این عوامل شامل تاکید
روی درک محیطی (پروسه فیزیکی تشخیص اطلاعات گفتاری بینایی)، مهارت ادراکی (توانایی
ترسیم واصلاح استنباط مفهومی وادراکی) وسرعت درک می باشد. استنباط مفهومی (perceptual
closure) به تعیین عوامل پیام مثل اجزای کلمات اشاره دارد درحالی که استنباط ادراکی
(conceptual closure) به تشخیص معنای پیام مربوط است. این دواستنباط باهم اساس ترکیب
کلمات راتشکیل می دهند که یک پروسه اساسی درفهم پیام های روزمره می باشد.
روش ترکیبی برای گفتارخوانی اغلب باتحلیل viseme شروع می شود، که یک شکل ازتمرینات لب
خوانی است که شامل تعیین واج های متفاوت جفت شده باهمخوان های مشترک می باشد. یک
viseme به عنوان معادل بینایی یک واج (یعنی کوچکترین جزقابل تشخیص یک سیگنال گفتاری
بینایی) تعریف می شود. تمرینات تشخیص viseme بااستفاده ازسیلاب های همخوان-واکه (CV)،
واکه-همخوان (VC) وهمخوان-واکه-همخوان (CVC) می باشد. براین اساس، مجموعه ای
ازتحریکات توسعه یافته اند که درحشواطلاعات درهرمرحله ازکلماتی که به طورذاتی حاوی یک
بخش semantic است، افزایش می یابند وسیلاب ها (مثل لیست کلمات Nu.6) برای جملاتی که
راهنمایی های نحوی برای درک پیام پاراگراف وبخش های داستان رافراهم می کنند، فاقد آن هستند.
یک پیشنهاد برای این روش توسط De Flippo و Scott معرفی شده است، این محققین ردیابی
گفتاررا به عنوان روشی برای توسعه مهارت درتشخیص ودنبال کردن مکالمه توسعه دادند. برخلاف
علاقه زیاد به روش ترکیبی پیام، ردیابی گفتار به طورقوی یک عمل تحلیلی می باشد که درآن
تکرارتحت الفظی واحدهای پیام ارائه شده به صورت بینایی مورد انتظاراست.
منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

تجويز سمعك بعد از مداخلات پزشكي و باتوجه به تشخيص ، درمان و عواقب آن و این لینک نظر پزشك و انگيزه ي خود فرد مي تواند صورت بگيرد.
نتيجه:
اين فصل شامل مجموعه اي از فاكتورهايي است كه كانديداتوري سمعك را تحت تأثير قرار مي دهند . اگرچه نهايتاً تصميم گيري در مورد اين كه فرد نياز به سمعك دارد يا نه براساس قضاوت اديولوژيست صورت مي گيرد اما تصميم گيري براي پذيرفتن هرگونه تقويت به عهده ي بيمار است .
وظيفه ي اديولوژيست اطمينان حاصل كردن از اين است كه بيمار ازتمام فاكتورهاي مربوط به خودش به خوبي مطلع شده است.
Heta در سال b 199 بيان كرد عدم پذيرفتن اقدامات توانبخشي حتي با وجود كم شنوايي نبايد به سادگي ناديده گرفته شود.
در تعداد بسياري از افراد دچار نقض شنوايي پذيرفتن كم شنوايي مساوي است با تخريب هويت و اين موضوع يك احساس شرم وخجالت به دنبال مقصر دانستن خود در به وجود آمدن مشكلات ارتباطي اطرافيان شان در آن ها ايجاد مي كند.
در بسياري ازافراد نقص كردن مشكلات ارتباطي و منزوي شدن نسبت به شناخته شدن به عنوان يك فرد كم شنوا كم تر درد آور است .
براي يك اديولوژيست كمك كردن به بيمار براي تغيير دادن اين احساسات خيلي سخت تر از تجويز و تنظيم سمعك است. اما به محض تقاضاي فرد براي اقدامات توانبخشي به راحتي مي توان او را براي پذيرفتن يك راه حل تكنولوژيكي متقاعد كرد.
اخیرا چندین سازنده سمعکهای دارای میکروفون دایرکشنال رابا الگوهای قطبی فرکانسی ویژه،معرفی نموده اند.مثلایک سازنده آنچه راکه مربوط به انشعاب دایرکشنال است، ارائه میدهد:الگوی امنی دایرکشنال درفرکانس های پایین والگوی دایرکشنال درفرکانس های بالا.سریدیگرمربوط به چندکاناله یا دایرکشنال باری ک باند است. یک تحریک محدوده ی فرکانسی باریک ناشی ازصفر(خنثی) فقط برای آن محدوده ی فرکانسی است،درحالی که بقیه فرکانس ها عمدتا یک الگوی قطبی امنی دایرکشنال دارد.همراه باتمایل به سمت افزایش تعدادکانالهای پردازشی،گرایش دیگری به سمت دایرکشنالی درکانالها،شکل گرفته است دراین طراحی هیچگونه پردازشکانالی تعریف نشده ای وجود ندارد:یک الگو دوقطبی برای وقوع درناحیه فرکانسی تنها منبع نویزصفرنشان میدهد به هرحال آن فرکانس ممکن است که وجود داشته باشد درکل بعضی هشدارهادرمورداین مشخصات اندازه گیری مورد توجه قرارگیرد.
الگوهای پاسخ قطبی به طورخاص دراتاقکهای بدون بازآوایی همراه با مشخصات دقیق وبرطبق اندازه گیری های استاندارد به دست می آید(ANSI2005).دایرکشنالی شناخته شده به وسیله هرشنونده با تغییر موقعیت گوینده ونویز(اثر فاصله ی بحرانی)،بازآوایی محیط وحضورچندمنبع نویزتغییرمی کند.
میکروفون های دایرکشنال سمعک ها می تواند که بصورت تطبیقی و یا اتوماتیکی عمل نماید. این حالت مربوط به تغییر خودکار میکروفون ها ازحالت امنی دایرکشنال به دایرکشنال و یا بالعکس می باشد. هدف این طراحی،فراهم نمودن تغییر عملکرد از امنی دایرکشنال به دایرکشنال است،و بطور خاص برای آن دسته از کاربران سمعک که خودشان نمی توانند خودشان این وضعیت را تطبیق دهند(مثلا کودکان،افراد دارای عملکرد شناختی پایین و یا معلولین جسمانی)،و یا این که به آسانی نمی توانند تشخیص دهند که باید با چه تنظیماتی اعمال گردد.اگرچه ورژن های قدیمی از شرایط و سطوح محیطی کلیدهای لازم برای عوض کردن استفاده می نمودند(عملکرد آنالوگ)،اما ورژن های جدیدتر از الگوی دیجیتالی استفاده می کنند که مشخصات محیطی دیگر همچون حضور و سطح مدولاسیون دامنه در سیگنال(به طور ویژه خواه سیگنال نویزی یا گفتاری) رسیده به یک یا هر دو پورت میکروفون است.
اصطلاح تطبیق برای تغییر موقعیت خنثی به سمت منبع نویز مقدماتی استفاده می شود.هدف واضح این طراحی،مجوز برای تغییر الگوی قطبی است- یا موقعیت خنثی- تا تغییرات تا با تغییرات در محیط شنوایی شنونده تطبیق یابد.یک مثال از null steering درشکل35.13 مشاهده می شود که منبع صوتی( یا jammer) در سه جهت مختلف قرار می گیرد و الگوی قطبی بدست آمده،تغییرات صفر را به عنوان عملکرد آن جایگاه نشان می دهد.
منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

زمانی که به صدای موسیقی آشنا و متناسب با فرهنگ خود گوش می دهیم، جریان شنیداری به این لینک صورت مجزا و طبقه بندی شده رمزگذاری می شود. موسیقی چیزی جز دستکاری اصوات نیست. درک ما از موسیقی، به وسیله ی رمزگذاری و حفظ اطلاعات اکوستیکی در دستگاه شنیداری انجام می گیرد. پردازش شنیداری در درک موسیقی نقش مهمی دارد. موسیقی، بخشی از این جهان صوتی، و هنری مبتنی بر نظام اصوات در قالب زمان است.
اصوات موسیقی را از راه شناخت چهار ویژگی بنیادی یعنی زیر و بمی، تغییرات صوت در زمان (پویایی صوت)، تمبر صوت و دیرش، از صداهای دیگر متمایز می سازیم. در درک موسیقی ابتدا به نقش زیر و بمی می پردازیم. زیر و بمی مهمترین مشخصه ای است که باعث می شود قطعات موسیقی از هم متمایز شوند. سایر جنبه های موسیقی مانند شدت و ریتمم نیز در درک موسیقی نقش دارند اما درجه اهمیت آن ها کمتر است.
قبل از ورود به مبحث اصلی لازم اسن ابتدا تعریفی از اصطلاعات کلیدی موسیقی داشته باشیم. نت یا نغمه عبارت است از الفبای موسیقی. هفت نت اصلی برای نوشتن اصوات در موسیقی وجود دارد. لحن سیر خطی موسیقی است که از تعدادی نت متوالی تشکیل شده و در ساده ترین حالت وابسته به دو عامل زیر و بمی و دیرش صدا است. آکورد عبارتند است از تعدادی (معمولا 3 یا بیشتر) نت یا صدا که به صورت همزمان شنیده می شوند. نهایتا گام، تعدادی نت است که با نظمی مشخص به صورت متوالی، پشت سرهم قرار می گیرند.
زیر و بمی
زیر و بمی صداها با بسامد نوسان های آن تعیین می شود. هر چه نوسان تندتر، صدا زیرتر و هرچه کندتر باشد صدا بم تر خواهد بود. بسامد نوسان بر حسب سیکل در ثانیه سنجیده می شود. صدایی که دارای زیر و بمی یا ارتفاع معین باشد، صدای موسیقایی یا تون نامیده می شود. نوسان های یک صدا موسیقایی، دقیق است و در فواصل زمانی منظم و یکسان به گوش می رسند.
دو صدای موسیقایی معمولا هنگامی متمایز به گوش می رسند که زیر و بمی آنها متفاوت می باشد. تفاوت زیر و بمی یا ارتفاع دو صدای موسیقایی، فاصله نامیده می شود. زمانی که فاصله ی میان دو صدا، به اندازه ی یک اکتاو باشد، آن دو کیفیتی بسیار مشابه خواهند داشت. در این حالت، بسامد صدای زیرتر دو برابر دیگری می باشد. هنگامی که دو صدا با فاصله ی یک اکتاو همزمان به صدا در آیند، چنان در هم می آمیزند که به نظر می رسد در قالب صدایی واحد، ادغام شده اند. فاصله ی یک اکتاو در موسیقی دارای اهمیت است.
زیر و بمی غالبا در مورد امواج صوتی دوره ای معنا دارد. در حوزه ی بسامدی، دوره ی صوت، توسط طیف هارمونیک ها (ضرایب صحیح بسامد اصلی) نشان داده می شود. در حوزه ی زمان، دوره ی صوت توسط تابع خود همبستگی امواج تعیین می شود. این تابع مجموعه ای از قله های منظم را در زمان نشان می دهد که فواصل میان قله، مضربی از دوره ی صوت است. اطلاعات حوزه ی بسامدی و زمانی، در حلزون بازنمایی می شوند. مشخصات صافی که در حلزون اتفاق می افتد باعث ایجاد نقشه ی تونوتوپیک می شود که صداها را بر اساس محتوای بسامدی آن تجزیه می کند. این نقشه ی بسامدی در حلزون در طول مسیر شنوایی تا قشر شنوایی اولیه، تا اندازه ای حفظ می شود. اطلاعات دوره ی صوت در حوزه ی زمانی به صورت قفل فازی پتانسیل عمل نورون ها ایجاد می شود. دقت قفل فازی در هر مرحله از راه های مسیر صعودی شنوایی، کمتر می شود. مطالعات اخیر نشان دادند که نورون های قشری بعد از قشر شنوایی اولیه، نسبت به زیر و بمی کوک شده اند. همچنین مطالعات نشان دادند که نورون هایی وجود دارند که صرفا به بسامد پایه ی اصوات پیچیده حساس هستند.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

در یک مطالعه ی شنوایی شرکت کرده بود و آستانه ی ادیومتریک او ثبت شده بود. شکل 7-18 نشان می دهد وبسایت که آستانه ی این دانشجو برای فرکانس های بین 1تا8 کیلوهرتز (kHz) تغییر کرده است. پیش از حادثه (مواجهه با سروصدا) آستانه های فرکانس های آزمایش شده نرمال بود. تغییر آستانه از طریق کم کردن (تفریق) آستانه ی نمونه ی پیش از مواجهه از آستانه های اندازه گیری شده بدست می آید.
یک هفته بعد از ترخیص از بیمارستان آستانه ها به میزان dB 75-50 در فرکانس های بالاتر از kHz 2 افزایش یافتند.این مواجهه هیچ کاهش شنوایی اساسی و عمده ای کمتر از kHz 2 ایجاد نکرد.آزمایشات ادیومتریک بعدی که به مدت 2 سال پس از مواجهه انجام شد هیچگونه برگشت عمده ای در هیچ فرکانسی را نشان نداد. الگوی کاهش شنوایی مشاهده شده در شکل 7-18 یک تذکر مفید برای ادیولوژیست در رابطه با علائم اصلی ترومای اکوستیک می باشد.
اول اینکه مواجهه می بایست بیش از پیک spL dB 140 باشد.البته مقادیر مواجهه این دانشجو در گزارش ذکر نشده و میتوان آنرا با استفاده از روش های گفته شده در فصل 2 تخمین زد.
گزارش شده است که ترقه ها پیک SPL ی متجاوز از dB160 در یک فاصله 2 متری ایجاد می کنند. جهت تخمین مواجهه در فاصله 15 اینچی می توان با استفاده از قانون مربع معکوس آنرا
شکل 18-8

بدست آورد که منجر به این نتیجه می شود که این دانشجو در سطح متجاوز از dB175 با آن مواجه شده است. دوم اینکه اگر در مواجهه (تماس) انرژی در طول طیف فرکانس وسیعی گسترش یابد به دلیل مدت زمان کوتاه آن کاهش شنوایی فرکانس بالا به بالاتر از kHz 2 محدود می شود. مثل اغلب کاهش های شنوایی ناشی ار مواجهه با سروصدا ادیوگرام (نمودار شنوایی) این دانشجو یک کاهش فرکانس بالای شیب داری را نشان می دهد که یک الگوی دندانه دار ویژه ای دارد. به این معنی که آستانه در kHz 8 نسبت به آستانه در kHz 6 بهتر است.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%b1%d8%aa%d9%88%d9%86/